Pąki pustych słów, czyli kilka żalów (02.10)

Cześć Wam

Na forum wchodzę od dawna, choć niedawno założyłam konto. Poczytałam trochę Waszej twórczości i coś popchnęło mnie, by stworzyć własną - nieważne, jak żałosną i niegodną umieszczania w takim miejscu.
Potrzebuję słów krytyki, bo kiedy ktoś skrytykuje Twoje emocje zawarte w wierszu, łatwiej znaleźć inne punkty widzenia i poszerzyć horyzonty. I dlatego właśnie postanowiłam się trochę zmobilizować, bo coś w życiu trzeba robić, tak? Smile

Przechodząc do tematu. Napisałam ten wiersz wczoraj, tchnięta przez nagłego wena. Nie mam nic do stracenia, wstawiając go. Proszę o opinie.

Bezmiar

Bez możliwości patrzenia
I bez drogi powrotnej
Chowam w sobie głęboko
Marzenia.

Bez prędkości zawrotnej
Wśród biedronek na
zielonych liściach.
Ciche i głośne wśród hałasu: tak.

Wiatr i krwawe latawce
Na niebie bez Boga.
Cudowne, wnikliwe, błogie
Inicjały wyryte na ławce.

Z drewna.
Serce z zadrą karnawałów
Bije - bije jak ja, zranionymi dłońmi,
Bo zawsze byłam zbyt pewna.

Wkrótce następne, tak myślę.
Pozdrawiam,
Fell Smile

Zacznę od tego że sam powód zamieszczenia tutaj tego wiersza przez Ciebie, nakłonił mnie do przeczytania go ;p
Jest ładny. Inny od wszystkich ktore dotychczas czytałam. Jakby każda strofa była osobnym wierszem. Podoba mi się u Ciebie gra i dobór słów którymi operujesz.
Naprawde ładnie. Czekam na nastepne.

Pozdrawiam,
A. :)

Szczerze chwalę Twój wiersz. Jest lekki, przemyślany i po prostu ładny. Nie jest to na pewno wielkie dzieło, jednak podoba mi się jego prostota i spokój. Nie przemawia do mnie jedynie ostatnia strofa, jest trochę chaotyczna - ale to tylko subiektywne zdanie, pewnie nie rozumiem co miałaś na myśli.
Tak czy owak - wielki plus.