Empatyczna amatorszczyzna KwN

Po przeczytaniu KwN zebrało mi sie na rozmyślania o tym gdyby ona naprawde chciała się zabić. Co by się działo, jak zostało by opisane. Tak powstały moje dwa wierszyki, a raczej amatorskie wypociny. Liczę na szczere opinie. Pierwszy to w chwile po zniknięciu Edwarda w lesie. Drugi jest właśnie moją wersją jej chęci samobójstwa.

**
Wciąż jestem, skulona wśród lasu ścian
Nie myślę o niczym, przynajmniej taki jest plan.
Zaciskam powieki, fizyczny ból nie przeszkadza mi już.
Zaglądam w głąb siebie, do miejsc które pokrył kurz.
Uciekam przed światłem, oślepia mnie jego blask.
Me serce rozdarte pozostawia wiele krwawych plam.
Bronię się przed myślą że byłeś moim światem
Odchodzę od zmysłów bo wiem że byłeś tego warty.
Potykam się o własne wspomnienia.
Miałam nie myśleć ale twoja osoba zawsze wszystko zmienia.
**

**
Zniknąłeś przed chwilą i nie ma cię w zasięgu wzroku
Mówiłeś że chcesz dla mnie dobrze
Lecz skłamałeś na pierwszym kroku
Uparcie wciąż wierzę że to tylko koszmarny sen
Ile czasu można się łudzić, znowu pomyliłam się
Zachodzę w głowę czemu tak uparcie zadaje sobie ból
Wiem jednak co pomoże odnaleźć mi spokój
Cokolwiek zrobię w przypływie samotności
Nie zaważy na pewno na losach ludzkości
I z postanowieniem opuszczenia świata uśmiecham się, w końcu to dla mnie żadna strata.
**

Tak, nawet ciekawe. Chociaż rymy kuleją i to baaardzo. Ja osobiście radziłabym napisać jakiś biały wiersz, jesli się ma zmysł poety ; ) A Ty niewątpliwie masz. Cóż, podobało mi się, ale nie jest aż takie genialne. Spróbuj dalej, chętnie poczytam ^^.

To jest całkiem dobre...
I takie w stylu Belli...
Jak mówi, że jej życie Edwarda nie ma sensu...

całkiem, całkiem
czyta się przyjemnie,
popracuj, poćwicz i będzie dobrze

Skoro nie jest takie tragiczne może rzeczywiście warto popracować. Dzięki za opinie, nie spodziewałam się tych pozytywnych.

Hej! Wprowadziło mnie to w taki melanocholijny i smutny nastrój. Podoba mi się jednak. Pierwszy raz spotkałam się z wierszami o tym temacie, więc może i nie mam do czego ich porównać. Uważam jednak, że są bardzo dobre. Oddają tę smutną atmosferę i uczucia. Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam i życzę natchnienia! ;*

niezłe =]
podoba mi się =]
i także uważam że KwN jest najlepszą z książek do rozmyślania =]

Osobiście uważam, że jest bardzo, bardzo dobre... Właśnie w stylu Belli...
Fajnie i przyjemnie się czyta... Z chęcią przeczytałabym jeszcze coś twojego i w takim właśnie klimacie...
Weny życzę ;***
Pozdro <3

Mi również się podobają:) Takie głębokie i jednocześnie proste:) Tylko te rymy czasem dają się we znaki. Coś jest z nimi nie tak. Ale jesteś na dobrej drodze do pisania naprawdę świetnych utworów! Tylko zdecyduj najpierw czy chcesz żeby się rymowały czy też nie. Bo taka mieszanina wszystkiego psuje końcowy efekt.
Więc jak trochę poćwiczysz na pewno będzie świetnie:)
Czekam na więcej.
Dominica