Charlie Swan

Można zgadywać - młodzi ludzie, wielka namiętność, która się szybko kończy i więdnie w konfrontacji z szarą rzeczywistością, problemy po urodzeniu się dziecka.
Choć ja prywatnie obstawiałabym, ze Charlie potrzebował statecznej żony a nie dziecka do pilnowania, a Renee potrzebowała więcej urozmaicenia niz stateczny mąż-policjant zapewniał.
Zero winy, pomyłki się zdarzają.

Hm .
Spoko jest, czasem irytujący...ale lubię ^^

Świetny ojciec. Chciałabym być na miejscu Belli - to tak, jakbym mieszkała zupełnie sama, Charlie był zresztą małomówny, ale jednocześnie okazywał córce, jak bardzo ją kocha, martwił się o nią. Szkoda, że mu się nie ułożyło z Renee, ale niespecjalnie do siebie pasowali. Lubię go, poza tym chyba jako jedyny z całej sagi nie wielbi Edwarda pod niebiosa ani jednocześnie nie nienawidzi go tak okrutnie, po prostu jest w stosunku do niego sceptyczny, ja tak to widzę.

Charlie jest cudownym ojcem - wiele w życiu przeżył i wiele potrafi znieść, nie raz został poniżony i samotny, chociażby przez Bellę, a mimo to potrafił jej wszystko wybaczyć, dbać o nią i kochać ją calym sercem. Mimo, że jest małomówny i wstydliwy, to, tak jak mówi Marionetka, okazywał Belli swoją niezwykłą miłość i troskę. I za to właśnie bardzo go lubię.

Jak dla mnie Charlie to ojciec idealny.
Nie wtrąca się we wszystkie sprawy, nie wisi nad tobą, ale kiedy zajdzie taka potrzeba będzie wspierał i pomagał w trudnych chwilach.Nie wypomni błędów czy nie rzuci tekstem "A nie mówiłem, że to sie tak skończy."
Wydaje mi sie, że naprawdę dobrze znosił wybryki Bells..ja to bym wyszła z siebie...strasznie mi go było szkoda kiedy nasza gwiazda odwalała różne cyrki,naprawdę podziwiam go.
charile w filmie jest po prostu bezbłędny...akcje ze strzelbą, tekst o dziewicy..och...tylko płakać ze śmiechu:P

A MI bylo go troch szkoda w 1 czesc zmierzchu jak powiedziała mu "to co Rene gdy go zostawiala" wiem ze musiala dla jego dobra ,ale mimo wszystko staral sie moim zdaniem to mega pozytywna postac

Hm, ja wychowywałam się bez ojca. Za ten męski wzór miałam wujków więc dla mnie Charlie jest dobrym ojcem. Jest trochę zamknięty, nie jest typem, który ma żart na każdą okoliczność i potrafi rozbawić wszystkich na około. Pamiętajmy też, że jest ojcem w mundurze więc należy do tych z surowszymi zasadami. Bells też nie spędzała u niego zbyt dużo czasu przed poznaniem Edwarda. Mała dziewczyna przesiadywała u niego dwa tygodnie czy ile w wakacje, którą można było zająć choćby bajką na kasecie czy rodzinną gierką. Charllie zmierzył się teraz z dojrzałą dziewczyną z wyborami i problemami i myślę, że poradził sobie z tym wszystkim bardzo dobrze. Nie rażą mnie żadne faworyzacje- rodzice, praawie wszyscy tak po prostu mają. Jak dowiedzą się, że ktoś skrzywdził ich dziecko to automatycznie ta osoba jest skreślona na całe życie, mimo tego, że ich pociacha jej dawno wybaczyła i kocha ją całym sercem.
Lubię go i naprawde uważam, że w "nowej roli" spisał się dobrze. Bella i Charllie są bardzo podobni z charakteru więc przypuszczam, że to też troszkę im przeszkadza. Jest go w Sadze mało, ale jestem w stanie to zrozumieć. Ojciec może wydawać się dość ważną postacią, ale to jest życie zakochanej dziewczyny, młodej kobiety. Która kochając wampira i przyjaźniąc się z wilkiem dziewczyna myślałaby przez pół rozdziału o swoim ojcu, albo znalazła dużo czasu dla swoich ludzkich znajomych?
Charllie dał jej dużo swobody, kochał ją bardzo co widać w tym jak dużo raniących go rzeczy jej wybaczył. Zazdroszczę jej takiego rodzica.

Nie wyobrażam sobie gotowania dla ojca, sprzątania, czy prania jego gaci. Jak dla mnie Charlie powinien nieco pomóc córce w domu. Poza tym irytowało mnie to jego podejście do Edwarda w Zaćmieniu. Koleś olał jego córkę wpędził w depresję itd., a on najnormalniej pozwala im się spotykać. Ja bym raczej zawiozła córkę do psychiatryka, gdybym wiedziała, że po tym wszystkim dziewczę uważa, że nie miało czego wybaczać swojemu chłopakowi. A na boya to tylko Smitha&Wessona, ostatecznie Berettę. Poza tym koleś poza pracą zajmował się tylko oglądaniem tv i łowieniem ryb. Trochę debilna zagrywka pisarska, bo ludzie raczej mają nieco więcej zainteresowań.