Poetyckie próby Nellas

Wysłany: Pią 22:14, 19 Mar 2010

No dobrze, pomijając fakt, że boję się strasznie, choć niektóre publikacje mam już za sobą, umieszczam tutaj parę swoich wierszy.
Piszę, gdy mi się nudzi lub chcę wyładować emocje. Wiem, że nie są bardzo dobre, ale ciekawi mnie Wasza opinia.

Bez tytułu

Powtarzasz te same wymówki.
Gubisz się we własnej krainie.
Zamykasz wszystkie furtki rzeczywistości.
Chowasz się w mroku,który Cię niszczy.
Boisz się zamknąć oczy,
krztusząc ostatnim oddechem.

"Kłamstwo i prawda"

Usta strzegą milczenia,
a słowa szukają ujścia.
Kłamstwo i prawda po jednej stronie.
Zamknięte za barierą umysłu.

Wysłany: Sob 13:14, 20 Mar 2010

Nie trzeba się bać, tutaj nikt nie bije. Wink

Cóż, te wiersze są bardzo krótkie i niewiele można na ich temat powiedzieć. Wydają się być trochę nieprzemyślane i niedopracowane.

bez tytułu

To wiersz o osobie, która zamyka się w swoim własnym świecie, w którym raczej nie jest zbyt dobrze, mrok niszczy osobowość, powietrze dusi. Tutaj przychodzi mi na myśl śmierć chociaż tak naprawdę nie wiem, do czego to wszystko się sprowadza. Brakuje mi tu czegoś, jakiegoś takiego błysku i wykończenia.

Kłamstwo i prawda

Tutaj tak samo jak w poprzednim utworze. Za mało wersów, aż się prosi by dopisać coś jeszcze.

Powinnaś bardziej przemyśleć każdy wiersz, każde słowo. Wszystko musi mieć sens i ciąg. Coś ci tam wena szepcze do ucha, tworzysz i próbujesz układać metafory, co dość fajnie ci wychodzi, ale potem nie masz już pomysłu na dalszą część wiersza. Jeżeli nic nie przyjdzie ci do głowy, to odczekaj chwilę, a gdy złapie cię wena, znowu przystępuj do pisania. Nic na siłę, bo wtedy nic nie wychodzi dobrze.
Pracuj dalej, wzbogacaj swój język i musi się udać. Każdy umie pisać, ty też się nauczysz. Początki są trudne. Wink

Pozdrawiam. :)

Wysłany: Sob 15:18, 20 Mar 2010

Oba wiersze, gdyby były dłuższe, gdyby je rozwinąć, były by dobre, może nawet bardzo.

Bez tytułu: nie do końca wiadomo, o co tu chodzi. Brakuje jakiegoś konkretu. Jakiegoś kluczowego zdania, które wyjaśniłoby całą sytuację. Wersy są ładne, bardzo poetyckie, układają się w ładną całość. szkoda, że tak krótko.

kłamstwo i prawda: znowu bardzo króciutko. A szkoda, mogło być naprawdę fajnie. Dobrze zaczęłaś, potem jakby coś się zepsuło, jakby zabrakło pomysłu.

Wszystko co chciałam Ci napisać, napisała w poście wyżej Madzia. Od siebie dodam tylko, że gdy w połowie wiersza wena mnie opuści, odstawiam go, chowam. Czasami gdy go odnajdę, mam taki przebłysk i mogę go dokończyć. Ale wena jest bardzo kapryśna i nie zawsze wraca po taki wiersz. ;p

życzę Ci weny i chęci, Prawdziwa.

Wysłany: Sob 20:25, 20 Mar 2010

Oba wiersze są za krótkie, aby je jakoś ocenić. Drugi w sumie nie wiem, czy można wierszem nazwać. To ważne, bo jak czytelnik ma oceniać dwie linijki słów? Czasem są rzeczy, które oceniać można po dwóch linijkach, ale Twoje twory do nich dla mnie nie należą.
Pierwszy jest w porządku, ma klimat, który nagle urywasz, więc w sumie nie wiem jakie wrażenie po nim pozostało.
Widać, że masz potenciał, pomysły i ogólnie fajny zarys, aby stworzyć coś dobrego. Napisz coś dłuższego, uformowanego, a ocenię. Na pewno.
Pozdrawiam.

Gość

Troszeczkę za krótko, ale to już pewnie wiesz...

bez tytułu

Mamy tu jakiś zalążek pomysłu na wspaniały wiersz, ale tyloma wersami nie można raczej uwieść czytelnika. Gdybyś coś dopisała... Ech... Ale ten mały fragmencik mi się podoba Wink

Całkiem sympatyczny...

Kłamstwo i prawda

Za krótko. Zdecydowanie. Początek niezły, ale ostatni wers jakoś zbił mnie z tropu. Jest taki jakby wyrwany. Trudno mi coś więcej napisać...

Czekamy na coś zdecydowanie dłuższego Wink

Bardzo Wam dziękuję za te wszystkie słowa, które z pewnością znajdą miejsce w mojej pamięci i pomogą mi w dalszym pisaniu. Robię to dlatego, że lubię, a także, gdy czuję potrzebę odstresowania się i odłączenia na chwilę od świata.

A oto mój kolejny wiersz, jeśli mogę to tak nazwać. Jak zwykle liczę na komentarze, szczególnie krytykę.

Marzenia

Cichutkie niczym szept,
zamknięte za bramami życia.
Zerkają na świat
przez szczeliny w grubym murze,
zbudowanym z doświadczeń.
Istnieją,
ukryte przed chmurami porażki.
Wystawione na słońce rzeczywistości
blakną.
Złap je, nim staną się całkiem puste.

O, a przy tym wierszu już wyraźnie widać różnice. Jest inny niż wcześniejszy. Po prostu lepszy.

Fajnie dopasowałaś tytuł do samego wiersza. Jest jego nieodzowną częścią.
W wierszu było mnóstwo metafor, raz bardziej trafione, raz mniej.
Istnieją,
ukryte przed chmurami porażki.
O, a to jest najlepszy fragment.
Piękna metafora, trafna i bardzo wymowna.

Widać jak wielki postęp zrobiłaś. Chociaż może nie powinnam tak pisać, bo w końcu piszesz dla siebie, więc nie mnie to oceniać. Niemniej jednak jest wielka różnica miedzy tym wierszem a poprzednimi. Na plus. Do następnego.