Legendy

Blada napisał:

Jak za pierszym razem czytałam Zaćmienie to mnie ten rozdział nudził i mi się dłużył.
Dopiero za drugim razem olśniło mnie i ten rozdział mnie wciągnął... Czułam się jakbym tam siedziała i słuchała tych legend razem z nimi.

Miałam tak samo :) W końcu stwierdziłam, że te legendy nie są takie złe - wystarczy się wczuć w nastrój. Najbardziej polubiłam chyba tą o pierwszym wilkołaku (czy tam zmiennokształtnym, jak kto woli), chociaż o trzeciej żonie też była niezła, wręcz wzruszająca.

Stanowczo najbardziej podobała mi się legenda o pierwszym wilkołaku, chociaż moim zdaniem wszystkie były świetne. Drugie miejsce zajmuje trzecia żona, tylko lekko irytowało mnie to, że Bella chciała ją naśladować. grr.
Jestem zwolenniczką wilkołaków i stanowczo bardziej lubię historie o nich, niż o wampirach. ^^

Moim Zdaniem to zaćmienie czysto mówiąc jest do dupy
nie spodobało mi się w ogóle
takie jest moje zdanie nie wiem jak wasze xD

Legendy były... interesujące. Nie zachwyciły
mnie, ale też nie zanudziły. Najbardziej
podobała mi się ta o trzeciej żonie.
Tylko Bella (naturalnie!) musiała ją chcieć naśladować...
Ech, nie rozumiem jej.

Ten rozdział był BOSKI!!! eXtra - mi sie podobało o duchach wojownikach, bardzo to wciągające, zainteresowałem sie jak tylko mogłem :)

Ja naczytałam się dużo negatywnych opinii o tym rozdziale i zaczynałam go czytać z niechęcią, jednak po kilku zdaniach bardzo spodobały mi się te legendy. Według mnie to chyba najlepszy rozdział Zaćmienia. Najlepsza legenda to ta o trzeciej żonie.

Vicky Oliv napisał:

Zdecydowanie bardziej ekscytujące były dla mnie wampirze historie.

Zgadzam się, zwłaszcza jeśli chodzi o historie o Volturi Mr. Green

Ale mimo wszystko podobał mi się ten rozdział i legendy wilkołaków - zawsze warto wiedzieć, co w sforze piszczy Wink

Fajna atmosfera, palące się ognisko, ciemna noc i paczka przyjaciół opowiadająca sobie takie - bądź co bądź - niesamowite historie. Niesamowita atmosfera.

Osobiście zaznaczyłam legendę o trzeciej żonie jaka swoją ulubioną - czytając ją miałą praktycznie takie same odczucia co Bella - żałowałam, że nikt nie zapamiętał jej imienia... Poświeciła swoje życie i wydaje mi się, że ten fakt jest ujmą dla jej pamięci :(

Ja najpierw ominęłam legendy, ale jak nie miałam co robić, przeczytałam je. Najbardziej podobała mi się o trzeciej żonie, o tym jak nie wiedzieli co zrobić z wampirem, bo sam się składał i o duchach wojowników... SUPER

po raz pierwszy czytanie tego rozdziału szło mi dosyć topornie i niezbyt mi się to podobało, jednak po którymś-tam-krotnym przeczytaniu legendy wydają się takie... wciągające.

w sumie wszystkie legendy są ciekawe, ta o duchach wojownikach szczególnie mnie zaciekawiła.

Cały ten rozdział taki sobie (nie mam nic przeciwko legendom o wilkołakach ale wolę dialogi, szybszą akcję), troszkę się nudziłam ale powtórne przeczytanie przyciągnęło moją uwagę...Szczególnie spodobała mi się legenda o Trzeciej Żonie...Jak dla mnie bardzo szlachetna postać, oddała życie by pozostali mogli pokonać wampirzycę...tylko szkoda że Bella wzięła sobie tą legendę aż tak do serca co w rezultacie podkusiło ją do takiej a nie innej decyzji...szczęście że nic z tego nie wyszło!

IlonaM napisał:

Ogólnie ten rozdział tak średnio podobał mi się, chyba dlatego, że chciałam go szybko przeczytać, aby Bella mogła już wrócić do Edwarda :D Może nie nudziłam się, czytając go, ale do najbardziej ekscytujących go na pewno nie zaliczę :D A najbardziej podobała mi się też legenda o trzeciej żonie.
Gdy czytałam po raz drugi - nawet jakoś bardziej spodobał mi się ten rozdział Wink

Ale zachwycona nim na pewno nie jestem.

Zgadam sie nie lubie legent chyba że o wampirach to zawsze sie skusze :***

Szczerze mówiąc był to rozdział, który na początku pominęłam. Jednak żeby wiedzieć o co chodziło Belli z tymi Trzema Żonami, musiałam powrócić do rozdziału. Po przeczytaniu go, stwierdziłam, że nie jest taki zły, jak mi się wydawał.

Mi się ten rozdział nie bardzo podobał, ale jeśli już to najbardziej podobała mi się legenda o trzeciej żonie. Było wspaniale opisane poświęcenie się tej trzeciej żony.

jak dla mnie dobry rozdział. podoba mi się w nim ten uskok... w sensie, że jest jeszcze gdzieś na świecie miejsce, gdzie ludzie siadają przy ognisku i opowiadają legendy.

a najlepsza wg mnie to ta o pierwszym wilkołaku.

Ja tak jak truskaaweczka uwielbiam legende o trzeciej żonie.Wogóle ten rozdział jest miłą odmianą od wcześniej poznanych nam histori rodu Cullenów...jest taki magiczny...i ta atmosfera w jakiej te legendy opowiadali...rewelacja;)

Najmbardziej podobała mi się legenda o trzeciej żonie- bardzo mnie wzruszyła, i wydaje się taka prawdziwa..
Legenda o duchach wojownikach jest równie ciekawa i dosyć trzymająca w napięciu, też mnie wzruszyła, choć wydaje sie taka bardziej przerysowana..

Ja uważam podobnie jak losamiiya.
Ale szczerze mówiąc to te legendy były najnudniejsze... Odechciewało mi się czytać jak na nich byłam. Ale wiadomo musieliśmy poznać legendy o pierwszych wilkołakach.

Mnie podobala sie najbardziej legenda o trzeciej zonie- bardzo mnie poruszyla,
reszta legend wydala mi sie jakas dziwna i sztuczna.

Takie opowiadanie legend przy ognisku zawsze ma w sobie jakąś magię. Osobiście bardzo lubię ten fragment książki, wprowadza on czytelnika w niezwykły klimat Indiańskich opowieści. No i legenda o trzeciej żonie - kto nie przeczytał potem ma problemy ze zrozumieniem o co chodzi Belce z ty odłamkiem skały którym chciała się okaleczyć, żeby odciągnąć uwagę wampirów (Victorii i tego jej nowonarodzonego gogusia) od Setha i Edwarda.

Mnie szczerze te legendy wynudziły. Nie wiem czemu ale ten rozdział mnie nie ciekawi.

Ale jak bym miała wybierać to najbardziej podobała mi się legenda o trzeciej żonie.
Najbardziej poruszająca legenda. Potem Bella chciała tak samo jak trzecia żona. ;d