O brzasku [Z] >>25: Trybunał<< 20 I 2011

hmm... a ja ciągle czekam i czekam na ciąg dalszy mojego ukochanego ff... nie bądź okrutna i daj nadzieję, że kolejny rozdział? zwłaszcza, że poprzedni zostawił nas w takim momencie pełnym napięcia. Uwielbiam jak piszesz - taka wyobraźnia to skarb i szczerze Ci jej zazdroszczę:)
Pozdrawiam i życzę dalszej weny:)
Nellka

Kochana...
To JEST NAJLEPSZE FF JAKIE W ŻYCIU CZYTAŁAM!!! Very Happy

czułam się jakby to była kolejna książka Stephenie... genialne! Z niecierpliwością czekam na kolejny rozdział, prawie codziennie zaglądam żeby sprawdzić czy już dodałaś Very Happy

Kocham Twoje ff dosłownie love

Reni nie zostawiaj fanów swojego opowiadania w takim momencie :( Odezwij się proszę na kiedy planujesz kolejną część!

Przepraszam Was, potrzebuję jeszcze chwilki, ale część jest prawie skończona i dodam ją, jak tylko dojadę do ostatniej kropki, obiecuję.

Dzięki

Teraz po prostu będziemy czekać Very Happy

całe szczęście, że będziesz kontynuowała to cudowne opowiadanie a właściwie już chyba całą powieść:)z niecierpliwością czekam, więc na kolejny rozdział i życzę dalszej weny:)
Pozdrawiam
Nellka

Uff!!! Cale szczęście, że nie porzuciłaś tego opowiadania. Reinigen nie rób nam tego - nie torturuj nas!!! uwielbiam ten FF ale chcialabym częściej móc czytać kolejne rozdziały. Wiem, wena jest kaprysna a pisanie "na gwizdek" wychodzi beznadziejnie. Nie chcę cię poganiać ale ja juz paznokcie obgryzłam z niecierpliwości co będzie dalej.
Weny i mam nadzieję, że wakacyjna pora umożliwi ci napisanie jak najwięcej :) bo opowiadanie jest wspaniałe

Dużo musi być tych przecinków i kropek ; )

Tak swoją drogą wydawało mi się, że ten rozdział ma być ostatnim, dlaczego więc wszyscy życzą Ci weny w pisaniu kolejnych?

Bo ten był przedostatni.

No ten, który teraz poprawia.

To chyba offtop. Przepraszam. Obiecuję się poprawić pisząc bardzo długi komentarz pod ostatnim rozdziałem ; )

Zaczęłam czytać Twój ff dziś, właśnie skończyłam ostatni umieszczony tutaj rozdział. Staram się nie płakać, bo nie chcę przestraszyć mojej dwuipółletniej, patrzącej się na mnie córeczki... przeczytałam już kilkadziesiąt opowiadań tutaj, ale jeszcze nikt nigdy nie zrobił mi tego, co Ty dziś... jakbyś była wampirem, umiejącym sterować emocjami.. czułam zdziwienie, radość, smutek, strach, ekscytację, dużo ekscytacji :) a teraz nie dowierzam.. myślę sobie, że to nie może się tak skończyć, nie może.. za dużo cierpienia, za dużo starań.. a odniosłam wrażenie, że Reneesme nie chciała zaatakować Belli, tylko się przytulić. To byłoby takie straszne nieporozumienie..

Masz talent, Reinigen, olbrzymi - to nie jest pusty frazes, to moje absolutne przeświadczenie. Masz wyobraźnię, stworzyłaś idealny plan, nic tutaj nie było przez przypadek. Kombinacja wyobraźni i talentu to potężny kapitał, nie marnuj go.

Cieszę się, że jednak piszesz ciąg dalszy, już po pierwszych rozdziałach miałam przeczucie, że mogę żałować, że rozpoczęłam czytanie "O brzasku", widziałam, że ostatni rozdział był dodany w kwietniu. A nie lubię być zostawiona z jakąś historią w jej środku, ale nie mogłam przestać, już po pierwszym rozdziale. Choć wiedziałam, że będę się tak czuła, gdy przeczytam ostatnie słowo i będę przez kilka następnych dni nieustannie myśleć o dalszym ciągu.

To, co napisałaś, mogłoby być oficjalną kontynuacją sagi, pozostawia po sobie takie samo uwielbienia, za to bez zgrzytów pod postacią bezsensownych dialogów i dziwnych rozwiązań.

Piszę i piszę, a tak naprawdę chcę tylko dać Ci znać, że będę czekała.

I jeszcze PS. na koniec: żałuję, że nie dołączyłam do grona Twoich czytelników wcześniej, ponieważ ujmuje mnie zupełnie to, że prowadzisz korespondencję z nimi. Opowiadanie absolutnie nie potrzebuje dodatków, ale to, że reagujesz na słowa czytelników, jest dowodem, że ci na nich zależy. No a chyba każdy czuje się lepiej, gdy wie, że innym na nim zależy:)

Dziękuję Ci za tyle wrażeń dziś. Odezwę się jeszcze. POzdrawiam:)

Świetne opowiadanie dopiero niedawno na nie wpadłam. Zgadzam się ze wszystkimi umiesz budować napięcie. Aha i czekam na nn

Czekamy, czekamy i czekamy.
Kochana! Nie torturuj nas w ten sposób!
Wchodzę tutaj trzy razy dziennie od twojego ostatniego posta!

Strasznie żałuję, że to będzie już ostatni rozdział.
Mam nadzieję, że wena i chęci pozwolą Ci napisać coś nowego, równie dobrego.
Nadal czekam i pozdrawiam! ; *

Ja już się nie moge doczekać końcówki!!
Siedze sama w wakacje w domu niegdzie nie wyjeżdzam i jeszcze nawet nie mam co czytać bo biblioteke zamkneli. Wchodze tu iii nic...
Błagam dodaj chociaż połóweczkę taką taką tyci*_*
:)

Hmmm cóż za ciekawa kontynuacja... Przyznam, że na początku myślałam, że będzie o czymś zupełni innym... Zaskoczona? Mało powiedziane... Przeczytawszy całość stwierdziłam, że nie mogę się doczekać kolejnego rozdziału :) Mam nadzieję, ze nie będę musiała baaardzo długo czekać :P Pozdrawiam Solas

Bardzo ale to bardzo wciagające opowiadanie, napisane lekka ręką i takie niespodziewane w tak wielu momentach. Ale powiem szczerze przerwać w takim momencie to grzech i tak dlugo nie dodawać nowego rozdziału. czekam niecierpliwie na dalsza akcje i mam nadzieje ze Reneesme jednak uda się uratować.
Weny i czasu życzę

Właśnie zaczynam czytać 15 rozdział :) Powiem szczerze, że nie jest to jeden z najlepszych ff jakie czytałam w swoim życiu. Jest to NAJLEPSZY ff ! Gdybym nie wiedziała, że to fikcja, byłabym w stanie uwierzyć, iż autorką jest Stephenie Meyer. Twój styl jest świetny, umiesz zbudować napięcie, przerywasz w najciekawszych momentach. Wciąż zaskakujesz mnie swymi pomysłami, nie mogę się doczekać, aż po przeczytaniu jednego rozdziału wejdę na kolejną stronę, i przeczytam następną część. Jesteś cudowna, Twój ff jest cudowny !

Coś bardziej konstruktywnego napiszę po przeczytaniu całości :)

Doszłam do końca ..
Prawie płaczę, że już jest sierpień, a ty nie dodałaś ostatniego rozdziału. Przeczytałam naprawdę wiele ff i już dawno nie spotkałam się z kimś tak utalentowanym. Świetny pomysł, świetne wykonanie. Żałuję, że to nie Ty jesteś autorką sagi. Wszystko dokładnie dopracowane, przemyślane, nowe postaci - jakże ciekawe i świeże. Naprawdę - chylę czoła.

Mam nadzieję, że kiedyś będę mogła kupić Twoja książką :)

Z niecierpliwością czekam na ostatnią część .

Jak wchodziłam na Kącik Pisarza, miałam malutką nadzieję, że wejdę i zobaczę nowy rozdział "O brzasku".
Skończyłam go wczoraj czytać i brakowało mi słów by go skomentować, byłam pod tak wielkim wrażeniem, że po każdym przeczytanym rozdziale wymykało mi się z ust " O kurde. Ja cie nie moge" :D. Kobieto świetnie piszesz, każdy twój rozdział czytałam z zapartym tchem i teraz gdy z zniecierpliwieniem czekam na ostatni rozdział, wiem co czuli czytelnicy gdy musieli czekać na każdy odcinek. Kończysz zawsze w takim momencie, że człowiek ( przynajmniej ja mam takie odczucia) najchętniej z tej niepewności coś by rozwalił w swoim pokoju Wink

Czy to naprawdę była Nessie?? Jak zareaguje Bella?? Co z Edwardem?? Czy po czymś takim będą razem?? Takie pytania nasuwały mi się przez całą noc. Po za tym świetne dialogi, opisy, temat, całe te wydarzenia, zaskoczenia, które serwujesz. Chce Ci jeszcze podziękować za muzykę, którą dodajesz a najbardziej za tą z Narnii. Ja, która broni się przed płakaniem na jakiś komediach romantycznych czy przy czytaniu książek, po prostu się popłakałam w tej drugiej części 17 rozdziału. Ta muzyka tak świetnie jest wkomponowana/ dobrana w każdą część tekstu. Dziewczyno pisz dużo, wydaj książkę, bo naprawdę masz talent. Do teraz nie mogę wyjść z szoku i z oczarowania tym tekstem.
Kiedy następny rozdział?? Ostatni był w Kwietniu, a my biedne czytelniczki czekamy z zapartym tchem aż ukaże się dopełnienie całego tekstu, bo jak dobrze zrozumiałam, ma być to ostatni rozdział?? ;(
Mam nadzieję, że mój skromny komentarz nakarmił choć troszeczkę twoją wenę i zaraz coś wspaniałego a zarazem pełnego niespodzianek się pojawi.
Dużo weny, jak najwięcej.
Pozdrawiam jak najserdeczniej
HM

Zaczęłam czytać "O brzasku" cztery dni temu (oczywiscie pochłonęłam je w rekordowym tępie :) ) i już nie mogę doczekac się nastepnego rozdziału, to już nie długo koniec bedzie nie ? nigdy nie przepadalam za czwartą częścią sagi dlatego cieszę się że ktoś postanowił kontynuować pisanie i sprawić, że bedzie więcej akcji i takiego "dreszczyku" :). Renesmee też nigdy nie była moją ulubioną pastacią (jejku ile ja narzekam :P) jednak zastanawia mnie pare rzeczy, jak to możliwe, że Bella nie poznała swojej córki? wiem, wiem zmieniła się itd. ale coś takiego jak bicie jej serca albo te zaróżowione policzki? pewnie zaskoczysz nas w następnym rozdziale i wszystko bedzie nie tak jak sobie wyobrazam za co ci ogromnie dziękuje. Miło jest nie domyslic sie co bedzie w następnej części bądź przeżyc szok z obrotu wydarzeń. Czytałam kiedyś pewne opowiedanie, też wykorzystujące postacie Zmierzchu i autorka tak mnie na koniec zaskoczyła że wracam do tego opowiadania myślami dość często i zastanawiem się co by bylo gdyby (mówiłam ju że to uwielbiam ;p ) i z przyjemnością mogę stwierdzić że twoje też będzie zaliczało się do tych moich naj do których mogę wracać :)
P.S oczywiście nie bede oryginalna i życzę ci dużo weny, moze nie koniecznie do tego opowiadania bo pewnie już je kończysz ale na pewno do następnych bo będą takowe prawda ? powiedz że tak :)

natka195

natka195 napisał:

Renesmee też nigdy nie była moją ulubioną pastacią (jejku ile ja narzekam :P) jednak zastanawia mnie pare rzeczy, jak to możliwe, że Bella nie poznała swojej córki? wiem, wiem zmieniła się itd. ale coś takiego jak bicie jej serca albo te zaróżowione policzki?

24:Bravery napisał:

Byłam wampirem, więc byłam szybka. Ale ona dorównywała mi prędkością i nie miałabym żadnej szansy obrony. Zdążyłam tylko zanotować, że znam jej twarz – to była ta sama dziewczyna w balowej sukni, którą widziałam, gdy tylko wkroczyliśmy do zamku. Jedyna różnica polegała na tym, że teraz nie miała na sobie długich, eleganckich rękawiczek. Jej jasne, smukłe, rozczapierzone palce były coraz bliżej mojej szyi, ale zdążyły ją ledwie musnąć, gdy dziewczynę odrzucił gwałtowny, błyskawiczny atak Edwarda. Muśnięcie wystarczyło, już wiedziałam wszystko, jednak szok sprawił, że nieco zbyt późno krzyknęłam:
- Edward, nie!!!
Zbyt późno. Mój ukochany sięgnął już zębami do karku dziewczyny i rozszarpał jej gardło, aż krew bluznęła po kamiennej posadzce podłogi. Z tą chwilą czas się zatrzymał, a ja umarłam po raz kolejny. Mogłam tylko paść na kolana i wyrwać mężowi z rąk drgające ciało.
Renesmee skonała w moich ramionach.

To Edward jej nie poznał. Bella jako matka poznała ją od razu. :)
Pozdrawiam
HM