Początek [Z] 21.04

mniam, mniam, mniam. :D
Ostro ,ostro. :D Ale i tak bardzo mi przykro, że Jacob sobie poszedł. ;c

Ach, przepraszam pokiciało mi się, kiedy ta scena miała miejce ;/. Tak czy siak raz jeszcze kongratulejszyns - ostrzejsze, ale wystarczająco subtelne, aby czytać bez dziwnych odczuć :).
(Nie żebym miała coś przeciwko temu wszystkiemu "co się robi" w realu ;P, ale w opkach jestem na to wyczulona - tym bardziej Anyanka masz talenta!)

Mi się podoba Wink

Inaczej niż zwykle, ale bardzo ładnie ;D
czekam na nastepna czesc Wink

kolejna fantastyczna niespodzianka po wyjściu z piekła zwanego liceum Twisted Evil

Kochanie, to że piszesz genialnie < trochę nawet z błędami, które można olać pod wpływem czytania> to nie będę się powtarzać.
A fakt, Mizuki ma rację,
OSTRO Twisted Evil

Nessi i striptis+ wyrwana framuga przez Jacoba= zdemolowana kuchnia i w pełni satysfakcjonujący, dziki sex Twisted Evil

Mam nadzieję, że Nessi nie uszkodziła ukochanych KACZUSZEK Jacoba:P Twisted Evil

Dziękuję, kochanie, teraz z nową weną siadam do nauki Laughing

PS: Teraz to ja już się nie dziwię, że Rose i Em tyle domów zniszczyli Twisted Evil

błędy moje wynikają z tego, że nikt tego nie sprawdza-to przedłużyło by trochę czas publikacji...
Jak chcecie i przeszkadzają wam błędy mogę je dawać do betowania:)

Jak dla mnie to wolę czytać z błędami wcześniej, niż całkowicie poprawnie, ale czekać dłużej...

Wzięłam się za siebie i naskrobałam co nie co.
Obiecuję szybko napisać dalsze części:*

Teraz dokładnie wiedziała co czuła jej matka, kiedy Edward ją opuścił. To była straszna męka. Cały czas towarzyszyła jej myśl, że to koniec. Że już nigdy, przenigdy nie ujrzy swojego Jacoba. Nie wiedziała jak długo już leżała nieruchomo. Nawet to, że znajduje się w domu sparwiało jej ból. Chciała być teraz śmiertelna. Chciała skończyc z sobą raz na zawsze. Kłębiło się w jej głowie tyle możliwości... Mogłaby pojechać do Volturi tak jak kiedyś jej ojciec i ich sprowokować, mogłaby sama się podpalić, mogłaby przywiązać się do pędzącej ciężarówki, ale i tak nic nie przyniosło by jej ulgi. Spadała. Spadała w otchłań, ale nie mogła skończyć, nie mogła roztrzaskać się na tyle kawałeczków, żeby chociaż jeden nie był naznaczony bólem jaki posiadała. Danny czuwał cały czas przy niej. Rosalie o nich zapomniała, bo nie pofatygowała się żeby ich szukać. Może myślała, że miło razem spędzają czas? Renesmee podniosła powoli głowę. Spojrzała na fotel w którym Danny usiadł jak doprowadził ją do łóżka, siedział tam nadal. Nie poruszył się nawet o cal. Spoglądał na nią z zatroskaną miną. Polepszyło jej się w sekundzie.Nie wiedziała jak on to robi, ale w tej chwili była losowi za niego wdzięczna. Bezgranicznie. Uśmiechnąła się.
-Lepiej?-spytał.
-A może być lepiej lub gorzej jak wisisz nad przepaścią?
-Może być. Zależy od nastawienia czy chcesz spaść czy nie. Wygląda na to że ty nie chcesz. Nie obraź się, ale nie wyglądasz na samobójcę.
-A na kogo wyglądam?
-Na kogoś kto pomimo, że w to nie wierzy, jest silny. I pokona wszystkie trudności. Potrzebna Ci tylko mała pomoc.
-Jaka?-spytała zaciekawiona.
-Moja.-posłał jej cudowny uśmiech. Troski na chwilę ulotniły się gdzieś daleko, ale po chwili wróciły.
-Rosalie od początku miała rację. I co ja jej teraz powiem?
-Nic jej nie powiesz. Nikomu nic nie powiesz. Niech szukają. Znajdą go i wtedy będdziesz mogła usłyszeć od niego to wprost co ma ci do powiedzenia. Jeśli im teraz powiesz to przestaną szukać.
Renesmee słuchała i nie wierzyła własnym uszą. Czy jej nieznajomy był wrażliwy i piękny także wewnętrznie? Przy każdym wymawianym przez niego słowie dziweczyna obserwowała jego usta. Miała ochotę ich dotknąć, zbadać je. Gdyby nie to, że Jacob zaginął mogłaaby to zrobić. Naewt jeśli by tu był. Pragnienie krwi w porównaniu z tym pragnieniem było niczym. Była zupełnie zahipnotyzowana w jego twarzy.
-Chyba zaczynam wierzyć w przeznaczenie.
-Co?-wyrwał się z zamyślenia.
-Ty. Nie znalazłeś się tu bez przyczyny. Akurat teraz kiedy Jake zaginął ty się pojawiłeś.-po twarzy Danny'ego przeszedł, przez ułameczek sekundy, strach. Zerwał się na równe nogi.
-Chyba musimy wracać.-powiedział trochę spięty.
Renesmee była zaskoczona tą szybką zmianą nastroju, ale podała rękę towarzyszowi i ruszyli w kierunku domu Cullenów.
-Nareszcie!-krzyknęła na nich Rosalie od progu.
-Przepraszam, spacer się nam przedłużył.-powiedział do niej Danny, jego głos pieścił uszy, odruchowo na twarzy Renesmee pojawił się uśmiech. Rose dostrzegła to i wysnuła już swoją teorię ich zniknięcia. Była święcie przekonana, że już mają romans. I wcale jej to nie martwiło sądząc po tym jak się uśmiechnęła.

----

Było w nim coś takiego czego nie umiałam opisać. Rosalie myślała, że już coś nas łączy. Łączło. Nie można było powiedzieć, że nie, bo był teraz moją pokrewną duszą. Czemu aż tak na mnie działa? Może Jake po prostu nie był mi przeznaczony? Powinnam się zamartwiać, powinnam być zrozpaczona, ale kiedy patrzę na Danny'ego zapominam o tym wszystkim. Czyż nie tak powinna wyglądać miłość? Czy to co było między mną a Jacobem nie było miłością? Może kochałam go bo nie znałam nikogo innego do pokochania. A teraz kiedy na choćby ułamek sekundy Danny mnie dotknie to czuję, że zaraz mogłabym się rzucić na niego. Czy to głupie, że tak usilnie staram się skosztować jego ust? Przecież są takie piękne. Powoli zaczęłam odczuwać zmęczenie. Człowiecza część mnie domagała się snu, wampirza domagała się blizkości z gościem. Czy aby tylko wampirza? A może obie? Nie potrafiłam odpowiedzieć sobie na to pytanie. Kiedy z nim rozmawiałam Rose przypatrywała nam się uważnie. Widziałam jak ją nosi, chciała w końcu ze mnie wyciągnąć co tak długo robiliśmy. Musiałam wymyślić jakieś sensowne wytłumaczenie. Danny miał rację. Nie chcę mówić nikomu o tym, że Jacob mnie po prostu zostawił. Nie umiałabym im spojrzeć po tym w oczy. Wszyscy starali się go zaakceptować, walczyłam o tą miłość, walczyłam, a teraz nie było o co walczyć. Tylko ta tajemnica mogła mnie uchronić przed spadnięciem w przepaść.

Ach, kochana, jak ja się stęskniłam za Twoimi ff love

Wiesz, że od tego czasu zdobyłam opinie świruski na forum

Więc kochana uważaj, bo ja wprost nie mogę się doczekać kolejnych części, bo ta ZDECYDOWANIE jest za KRÓTKA Uwaga

Powiedz, że będzie romans Nessi z Dannym Wink

Wiem, że krótka,wiem. Ale stwierdziłam, że lepiej dać co mam niż żebyście czekały dłużej:)

Może będzie romans...

A i jakby ktoś nie kapował:
od tej chwili na jakiś czas - opowiadanie oczami Nessie:)

Enjoy!

Nareszcie! Acchh! Uwielbiam twoje FF... a ten to już wogle odkąd pojawił się Danny.. możliwość, że Reneesme wybierze go a nie psa podnosi mnie na duchu .. ale z drugiej strony czy będzie aż tak prosto?? Hmm..
Niecirpliwie czekam!

Anna Scott napisał:

Leach

TO PIE****** SU** Uwaga

NIENAWIDZĘ JEJ, NIENAWIDZĘ.

Gdzie Jacobek?
Kochane maleństwo.
Dlaczego on w każdym FF'ie cierpi?
Brr...
Jacobek! :(

Czekamy na więcej ;D

p,
Snopy.

Nareszcie jest!!! Mam ochotę krzyczeć z radości, ale chora jestem i gardło mnie strasznie boli...

No mam nadzieję na Reneesme+ Dany, chociaż znając moje szczęście to pewnie wszystko będzie na dobrej drodze, ale nagle pojawi się Jacob i wszystko zepsuje...

Kiedy następna część???

Postaram się jak najszybciej:) ale nie daję jakiegoś konkretnego terminu
wiecie...wena i te sprawy nie przychodzą od tak xD

Ale Jacobek wróci, prawda?
<słodkie oczka>

Nie, no! Nie rób mi tak! :D

blagam niech nie wraca.
mi tam nie jest szkoda tego Jake'a.

mam nadzieje, ze Renesme szybciutko przejdzie w ramionach Danny'ego
a Jacob niech spada do Leah, sa siebie warci

Wow!
Bo$$ko...
Jak dla mnie to Jacob nie musi wracać. Ciekawy jest ten nowy wampir;)

BŁAGAM!!!
Niech Jacob nie wraca...

Dużo WENA

Moja droga Anyanko, jak tylko znajdziesz chwilę i kawałek wena, to koniecznie napisz coś dalej, bo stęskniłam się za Twoim pisaniem :)

Ja też się za nim stęskniłam :P
Ale wen nie przychodzi
cóż począć ma biedna spracowana kobita xD

Tak ,też sie stęskniłam.
Czekam.
I Vena życzę.:*