Nie opłakuję Cię - by Madeline [M]

Chyba zabrakło mi słów.

Jesteś wielka! Te opisy uczuć i w ogóle... Szok. Może jak przeczytam jeszcze ze sto razy, wtedy dotrze do mnie coś więcej niż 'to jest smutne i genialne'
Pozdrawiam ;*

Dziewczyno masz talent i nie zmarnuj go!
To jest naprawdę dobre, po prostu brak mi słów, aż się łezka w oku zakręciła jak to czytałam Crying or Very sad

jak ja uwielbiam takie ff. kurczę. są takie poruszające. gratuluję talentu literackiego!

Piękne i wzruszające...
Płakać się chce!
Dobrze, że SMnie napisała takiego zakonczenia....za smutne...

a gdzie podzial sie jake ktory ja pocieszał? Shocked

Nie żeby mi go brakowalo, nie lubie go, ale....

Pisz dalej!
Przez te p1,5 rokunie napisalas moze jakiegos ff?? <nadzieja matką glupich>

xD

Cytat:

Przez te p1,5 rokunie napisalas moze jakiegos ff?? <nadzieja matką glupich>

Właściwie to nie.
Pisaniem bym tego nie nazwała.
Naskrobałam tylko 4 party zupełnie fikcyjnej historii, która spaliła na panewce.

Może teraz.
Czekam na przypływ jakiejś inspiracji.

Powolutku. . . Coś tworzy się w mojej głowie.
Teraz trzeba to tylko przelać, ubrać w zdania.
Nigdy nie byłam oszczędna w słowach dlatego napisanie miniatury było by dla mnie wielkim wyzwaniem

Cierpliwości,
Pozdrawiam - Madeline.

Nie przeczytałam komentarzy pod tym ff, choć zawsze to robię to zawsze.
Twoje zakończenie doprowadziło mnie do łez. Jest piękne i nie ważne czy błędy są czy nie, jest genialne!!!!!
Z szacunkiem dla ciebie mój smutek

wooow...
Robi wrażenie.
Na mnie zrobiło. Duże.
Jejj.. i co ja mam Ci tu napisać? Słowa pochwały?! Myślę, że są Ci niepotrzebne kolejne deklaracje uwielbienia. :) Ale nie zmienia to faktu, że piszesz bardzo ładnie Kwadratowy

Strasznie mi się podoba twoja wersja, ale nie można mieć tego, a jednocześnie kochać
"Zaćmienia" i "BD". A może i można. Hehe...
Pozdrawiam.

Genialna miniaturka.
Jestem pod wrażeniem.
Lubie takie smutne historie.
No i te cytaty w tekście.
Bardzo mi się podobało.

Twoja minaturke przeczytalam jednym tchem i powiem ci ze bardzo mi sie spodobala. Bardzo ladnie ukazujesz uczucia Belli po stracie Edwarda. Styl masz rowniez przyjemny, lekki. Dobrze sie czyta. Wprowadzilas mnie w smutny nastroj. Bo tak wlasnie to wszystko moglo sie skonczyc gdyby Bella spoznila sie o kilkanascie sekund. Wstawki ktore wybralas sa bardzo piekne i dobrze pasuja. Z checia przeczytam inne twoje teksty.

Pozdrawiam, Lonely.

Niesamowite
Piękne, takie smutnee... ale prawdziwne.
Płakać się chce... ;(

' Nie będę płakać przy czytaniu FF, nie będę płakać! ' Madeline, przez Ciebie złamałam daną sobie obietnicę. TO było przepiękne.
' Nie opłakuję Cię. Idę do Ciebie ' na tym fragmencie rozryczałam się jak ostatnia kretynka. Mam szczęście, że jestem sama w domu, bo chyba by mnie wyśmiali.
I jak ja mam ubrać w słowa to co czuję? Nie potrafie, NIE POTRAFIĘ. Czuj się wina, że doprowadziłaś mnie do takiego stanu, droga Madeline.

Pozdrawiam i życzę okropnie wielgachnego Wena,
Lys.

Wzruszyłam się, coś ścisnęło w serduszku. Kocham takie opowiadania, o których myślę przez kilka dni. W których się tak troszkę zatapiam.
Eh..No brak mi słów, naprawdę.
Bardzo dobrze przedstawiłaś emocje.
Co ja tu będę Wink

Pięknie!

Pozdrawiam
Lev;)

Płacze jak dziecko...Szlącham jak małe dziecko...Twój tekst chodź tak bolesny jest piękny...

Moja jedyna nadziejo.
Mój jedyny spokoju.
Moja jedyna radości.
Moja jedyna siło.
Moje jedyne życie.
Moja jedyna miłości.

Nie opłakuję Cię.
Idę do Ciebie.

Umieram.[/quote]

Cudowne..
Aż się popłakałam. Naprawdę. :)