Wiersze. Prawdziwa. 12.11 [na poczekaniu]

Twój ostatni wiersz jest w pewien sposób oryginalny, Twój, a świeży, pięknie poetycki, a każde słowo odpowiednio wyważone. Kobiecość jaką tu przedstawiłaś jest z jednej strony smutna, subtelna, a z drugiej strony odważna i burzliwa. Napisałaś to bardzo obrazowo, aż zobaczyłam tą nagą kobietę, która w pewnym momencie targają sprzeczne emocje, uczucia.
Najbardziej godne uwagi jest chyba to, że nie owijasz uczuć w mnóstwo ubrań, jakichś wzniosłości, jest tylko prawda. I to prawda zawarta w "małych" słowach. Bo przecież tu nie ma obszerności, jest to co ma być. Nieduża forma, a jakie wrażenie może wywrzeć. To jest... piękne. Kurcze, w kilkunastu linijkach zawarłaś praktycznie całe jej życie, z uwzględnieniem uczuć, zmianami w jej psychice, nie gubiąc się w tym wszystkim. Naprawdę gratuluję. :)
Pozdrawiam, amy.

Dziękuję Wam z całego serca za komentarze. Za to, ze chce Wam sie tu wejść i przeczytać. I za to, ze pozostawiacie po sobie ślad.

na poczekaniu zbawienie
nie łaska a kara
a zbrodnia a czas
mi się dłuży
na poczekaniu do ciebie
nie proszę a krzyczę
a płaczę a żądam

odpowiedz a nie kłam
nie tłumacz i nie łgaj

na poczekaniu zbawienie
to że nie kochasz

Może tak... Czytało mi się dość dobrze, płynnie, szybko przeleciałam przez utwór.
Ale, choć przeczytałam kilka razy i zastanawiałam się nad każdą linijką, to nie do końca rozumiem treść. Sama nie wiem...
Prosiłabym o wytłumaczenie na pw, ponieważ sam utwór nawet mi przypadł, jest tu pewna oryginalność, którą lubię. Taka odległa treść i styl, jakość od pozostałych, sama nie wiem, jak to wytłumaczyć. Po prostu mi się podoba, ale wolę jeszcze wiedzieć, o co chodzi. Bo niestety - nie rozumiem utworu w całości.
W szczególności tego wątka:
na poczekaniu zbawienie
to że nie kochasz - hm... Mam pewną tezę tego fragmentu, ale nie jestem jej pewna, tak więc... do zobaczenia na pw - mam nadzieję. ; ) ; *

Wiersz jest krótki, niesamowicie specyficzny. Rzadko się teraz takie czytuje. Sama nie wiem, co o nim sądzić. Właściwie, tak jak poprzedniczka, nie jestem pewna o co w tym wierszu chodzi. Mam tylko pewne domysły, chyba nie do końca trafne, ale... Ogólnie to po kilkakrotnym przeczytaniu, znajduje w nim pewną głębię, czyta się go lekko. Wiersz nie jest może zbytnio górnolotny, ale nie ociera się o banał.
Pozdrawiam. :)

Na wstępie jeszcze raz dziękuje za zaproszenie:)
Duże wrażenie zrobił na mnie twój erotyk numer jeden...budzi wyobraźnię,jest taki delikatny ale również przesycony namiejętnoscią...czysta magia..
Pogarda miłości hmmm...mogłabym go czytać cały czas...jest w nim coś,coś co do mnie pasuje...jak dla mnie to to jest mój numer jeden.
Motyl również piękny wiersz...oryginalny,czysty i klarowny...
Naprawdę nie żałuję że tutaj wpadłam...masz ogromny talent i na pewno nie raz wrócę do twoich wierszów.
Życzę weny:*