Co was drażniło w całej serii?

Najbradziej drażniła mnie Alice, niby taka miła, fajna i słodiutka, ale poprostu momentami aż za.
Bella, biedna, czaje, nie mogła wybrać, ale żeby aż takie nadzieje Wilczkowi robic? wgl wtf. A, no i Bella potykająca sie i robiąca sobie krzywde, jasne to sie zdarza ale to było strasznie podkreślane, że Bella jest taka straszliwa niezdarą.
I zachowanie Lei, ja jebie. PrZepraszam. Nie cierpiałam jej straszliwie i tak zastanie na zawsze :P

Cytat:

Najbardziej drażniła mnie Alice, niby taka miła, fajna i słodziutka, ale poprostu momentami aż za.

o tak zgadzam się, Alice niby lubię, ale chwilami też mnie denerwuje, a nie będę się rozpisywać, bo już wyraziłam swoje zdanie w tym temacie

Jacob. I to bardzo. Przez tyle czasu nie mógł dać sobie spokoju z Bellą.. No ludzie...

Bella. Po co do cholery robiła mu nadzieje. Nie mogła mu od razu powiedzieć, żeby dal sobie spokój ?...

przeszłam na ciemną stronę mocy... albo zawsze tam byłam, tylko było za ciemno, żebym to dojrzała Kwadratowy

w sadze (Z)denerwowali mnie Bella i Edward. serio, dawno nie czytałam sagi bo byłam zajęta i któregoś dnia wróciłam sobie do Twilight. OMG, nie no, dramat... te megaromantyczne nastroje, te histerie i łzy, to przeżywanie...

i dlatego postanowiłam napisać Twilight po swojemu, z bardziej zabawną, niepłaczliwą i upartą jak osioł Bellą, która ma więcej serca dla Charliego, Angeli, Alice i innych znajomych + ze stosunkowo mniej romantycznosłodkim Edwardem + z niezakochanymi w Belli wszyskimi jej kolegami + z bardziej znośną Jessicą itp. no i z rozwiniętym początkiem, bo wkurzyło mnie, że w Twilight na jednej stronie Bella jest w Phoenix a na drugiej już w Forks...

fanfik będzie do własnego użytku Wink

Wiecie opisy Edwarda, które były tak idealizowane są nieuniknione, dlatego że wampiry dla człowieka były właśnie jak te Greckie Bóstwa. Ludzkie oko tak ich postrzegało, wszystko było piękne, każdy ich gest, spojrzenie, postura. Dlatego nie dziwię się, że Bella tak się o nim wyrażała. Zauważcie, że Jackob też jest niczego sobie (co Bells róznież raczy spostrzec) ale tak o nim nie myśli Wink

. Mówicie też o tym, że Bella przez miłość do Edwarda zachowuje się jak bluszcz i nie może bez niego wyjść do sklepu. Ekhm dziewczyny byłyście kiedyś zakochane w kimś do szaleństwa? Nie rozumiecie tego, że tak to właśnie działa. Prawie jak to całe "wpojenie". Nagle ten człowiek jest środkiem Twojego świata, krążysz koło niego jak planeta przyciągana przez grawitacje.. Wszytsko staje się po prostu mniej ważne. Eh nie da się tego wytłumaczyć to trzeba samemu doświadczyć. Koleżanka kiedyś wypomniała mi to co wy wypominacie Belli, a teraz gdy sama kogoś pokochała przyznaje mi racje. Z nim wszystko jest lepsze.
Zachowanie Jackoba też zaczeło mnie strasznie denerwować. Nie był już tym Jack'iem. Stał się zaborczy, wyniosły, strasznie pewny siebie. Wmawiał Belli różne pierdoły, a ta szaleńczo szukała tego starego, dobrego przyjaciela, tej bratniej duszy. Bo tak bardzo chciala odskoczyc od tych problemów, od tego ciągłego nadzoru Edwarda. Jackob sprytwnie wykorzystał fakt, ze Bella tęskni za tą beztroską i przekształcił to w "niby miłość". Wiadomo przyjaciół się kocha, a om tak zaszantażował Bells, że ta sama nie wiedziała co jest pięć i przez to, że nie chciala go stracić i nie chciała, żeby zrobił coś głupiego, robiła to co robiła.
Bella rzeczywiście jest przedstawiona jako strasznie biedna, okropnie niezdarna, antyspołeczna, że szok. Na początku "twilight" myślałam, że kopnę ją w głowę bo na pierwszych stronach jest po prostu straszna.

Sama nie wiem co jeszcze, ale powiem wam coś: jeżeli postać wywołuje u was jakiekolwiek emocjie, choćbyście chcieli ją znaleźć i nawyzywać to znaczy, że jest dobrze wykreowana.

I jeszcze coś: Bo Steph chciała żeby Bella była całkiem innna niż przeciętna dziewczyna. Żeby reagowała jak "nie człowiek" i tak się też zachowywała. Żeby nie działała jak w schemacie. Dlatego np. nie cieszy się na dostany prezent etc. I to, że robi nadzieję Jack'owi pewnie jest spowodowane tym, ze Bella będzie chodzić choćby przyodziana w liście palmy kokosowej bo jest taka bezinteresowna, taka dobra, taka opiekuńcza, że odda wszystko dla drugiego człowieka. Więc nie chce zranić swojego przyjaciela, głupio myśląc, że go nie rani Rolling Eyes

. I dobrze ktoś wspomniał z tym wpojeniem Jackoba; to tylko pokazuje jego.. nie wiem samolubność? (To, że tak szaleńczo chciał mieć Bellę tylko dla siebię, wiedząc, że dziewucha kocha kogoś innego, że chce się z nim przyjaźnić bo są swoimi bratnimi duszami, a nie MIŁOŚCIĄ.) jednocześnie mając świadomość, że jak go trafi do całe wpojenie to zrani do żywego Bellę [której obiecał nigdy nie zranić(oczywiście gdyby ta zdecydowała się go wybrać zamiast Edwarda)], a ta nie podołałaby temu po tragedii rozstania z Edwardem z II cz. ;/

OK, koniec bo zaczynam się denerwować.

Ukąszona napisał:

Sama nie wiem co jeszcze, ale powiem wam coś: jeżeli postać wywołuje u was jakiekolwiek emocjie, choćbyście chcieli ją znaleźć i nawyzywać to znaczy, że jest dobrze wykreowana.

Stwierdzenie to jest prawdziwe tylko pod warunkiem, że taki był zamysł autora. W przypadku "Zmierzchu" nie był.
Moim skromnym zdaniem, istnieją trzy rodzaje bohaterów literackich:

a) postacie (skrajnie) negatywne (Umbridge, Chilon Chilonides, Świętoszek) - poprzez ich konstrukcję i postępowanie wyraźnie widać, że autor oczekuje od czytelnika potępienia czarnego charakteru
b) postacie obojętne (większość w literaturze) - autor, niezależnie od swych sympatii i antypatii, pozostawia czytelnikowi wolność interpretacji zachowania bohaterów
c) postacie (przesadnie) pozytywne (Edward i Bella) - postacie wychwalane przez narratora niemal na każdej stronie powieści, aspirujące do bytów niemal idealnych, choć w rzeczywistości wypełnione wadami.

To, że czytając sagę miałam ochotę palnąć Edzia w łeb, a Bellę wysłać do łagrów na dwadzieścia lat ciężkich robót nie oznacza, że są dobrze wykreowani. To pokazuje tylko, jak słabą pisarką jest Stefa, skoro narzucając mi przez cztery tomy swą autorską opinię o świetności tych dwojga zdołała jedynie sprawić, że z każdym rozdziałem nie znosiłam ich coraz bardziej.

BellaMarie13
No nie jestem pewna czy aby na pewno masz rację jeśli chodzi o głównych bohaterów. W końcu potrafi wykreować postać sympatyczną (Charlie, Jacob) a nie pozbawioną wad (takich tylko lubię). Osobiście uważam, że to dużo zależy od punktu widzenia jaki autorka w tym momencie przyjmuje. Z tego co wiem i zauważyłam to Stephenie bardzo starannie wczuwa się w postać, oczami której patrzymy. Pierwszy raz mieliśmy okazję się o tym przekonać w epilogu "Zaćmienia", a potem w księdze Jacoba w BD. Oprócz tego MS... Jak dla mnie to diametralna zmiana w stylu pisania - charakter osoby "piszącej" wyziera z kartek. Jak dla mnie to dla autorki duży plus. Nie chcę jej od razu przyznawać nagrody czy coś, to tylko moje prywatne odczucia. Po BD i kilku rozdziałach MS byłam naprawdę zaskoczona.
Jak dla mnie to nie tyle autorka idealizowała, tylko Bella.

Remmy napisał:

BellaMarie13
Jak dla mnie to nie tyle autorka idealizowała, tylko Bella.

Meyer utożsamia się z Bellą. Widać to bardzo wyraźnie, gdy przeczyta się wywiady z tą panią. Gdyby było inaczej, byłabym gotowa przyznać Stefie Pulitzera za wykreowanie tak jękliwej, irytującej i pozbawionej zainteresowań (poza swym chłopem) nastolatki - i to bez posiadania córki! Niestety, 99% bellinych poglądów i przygód to w rzeczywistości zapatrywania i niespełnione marzenia Stephanie.

Cytat:

W końcu potrafi wykreować postać sympatyczną (Charlie, Jacob) a nie pozbawioną wad (takich tylko lubię).

Charlie, w opinii Belli (a więc i autorki) jest nudnym, niesamodzielnym, czepiającym się starym, którym w dodatku trzeba się opiekować niczym niemowlakiem, i właśnie dlatego jest postacią bardzo udaną. Meyer ma bowiem zabawną skłonność to obdarowywania wadami tylko tych postaci, których nie lubi - w efekcie jedynie one są prawdopodobne psychologicznie i możliwe do zaakceptowania (Rosalie, Leah, Mike).
Jacob to oddzielna historia. To faktycznie istna perła w oceanie kiczu stworzonym przez Stefcię - bohater, który ma własny Team, a w dodatku jest człowiekiem z krwi i kości. Szkoda, że jedna jaskółka wiosny nie czyni.

Cytat:

Z tego co wiem i zauważyłam to Stephenie bardzo starannie wczuwa się w postać, oczami której patrzymy. Pierwszy raz mieliśmy okazję się o tym przekonać w epilogu "Zaćmienia", a potem w księdze Jacoba w BD. Oprócz tego MS... Jak dla mnie to diametralna zmiana w stylu pisania - charakter osoby "piszącej" wyziera z kartek. Jak dla mnie to dla autorki duży plus.

W epilogu autorka nie narzucała nikomu genialności Jake'a - ani poprzez usta innego bohatera, ani przez narratora, a ja właśnie o to czepiałam się w przypadku Edwarda i Belli. Nie mylmy dwóch, całkowicie odrębnych spraw. Nigdzie nie twierdziłam, że Stefa nie umie dobrze oddać charakteru postaci przez siebie wykreowanej. Napisałam jedynie, że gloryfikacja poszczególnych bohaterów wychodzi jej nader żałośnie i wywołuje efekt przeciwny do zamierzonego - to samo zresztą ma się z krytyką co po niektórych osób (znów - Rose, Leah, Mike, Jessica).
MS nie czytałam; próbowałam, ale poległam po pierwszym rozdziale, który można by podsumować: "Edward się nudzi".

BellaMarie13 napisał:

MS nie czytałam; próbowałam, ale poległam po pierwszym rozdziale, który można by podsumować: "Edward się nudzi".

MS uświadomiło mi... nie, poprawka, upewniło mnie w tym jaki Edward jest głupi! xD Faktycznie nie jest mądrzejszy niż Bella a to niełatwe. Żeby ponad stuletni wampir był pod wrażeniem inteligencji najzwyczajniej oczytanej nastolatki mnie zbił z nóg. Ogólnie "Zmierzch" to dla mnie mała komedia, jak często podkreślam. Szkoda tylko, że w MS jest więcej EMO xP

BellaMarie13 napisał:

Nigdzie nie twierdziłam, że Stefa nie umie dobrze oddać charakteru postaci przez siebie wykreowanej. Napisałam jedynie, że gloryfikacja poszczególnych bohaterów wychodzi jej nader żałośnie i wywołuje efekt przeciwny do zamierzonego - to samo zresztą ma się z krytyką co po niektórych osób (znów - Rose, Leah, Mike, Jessica).

Z tym jestem zmuszona się z tobą zgodzić. To prawda i nie powiem, że nie. Napisałaś:

BellaMarie13 napisał:

To pokazuje tylko, jak słabą pisarką jest Stefa

Dlatego chciałam tylko dać przeciwwagę, aby temu zaprzeczyć.

EDIT: taki PS, kiedy możemy liczyć na kolejny rozdział "Księżyca w Pełni..."? <3

Cytat:

EDIT: taki PS, kiedy możemy liczyć na kolejny rozdział "Księżyca w Pełni..."? <3

Beige póki co jest wyjechana; rozdział, jak mnie poinformowała, pojawi się po 18, kiedy dokładnie - niestety nie wiem. Na pocieszenie: piętnastka już jest gotowa Wink

Cytat:

MS uświadomiło mi... nie, poprawka, upewniło mnie w tym jaki Edward jest głupi! xD Faktycznie nie jest mądrzejszy niż Bella a to niełatwe. Żeby ponad stuletni wampir był pod wrażeniem inteligencji najzwyczajniej oczytanej nastolatki mnie zbił z nóg.

Że Bella jest oczytana, musimy wierzyć na słowo Stefie; w sadze przeczytała bowiem jakieś trzy książki przez okres ponad roku. Edka, jak dla mnie, rajcuje jedynie jej zapach i fakt, że przy Belce nie musi słuchać "dwutorowo": myśli i słów jednocześnie. Nigdy nie rozumiałam, jakim cudem nie zwariował przy trwającym prawie sto lat nieustannym mamrotaniu wokół siebie.

Cytat:

Szkoda tylko, że w MS jest więcej EMO xP

Cóż się dziwić, narratorem jest McSparkle.

Ja również się nad tym głowiłam. Jako, że przepadam za fantasy wiele razy spotkałam się z tą zdolnością. Za każdym razem taka postać ma "funkcję" blokowania niechcianych myśli, a tu zonk. W MS Edward tłumaczy, że "wyłącza się" wtedy. Wg mnie wychodzi na to, że sam przestaje myśleć! xD
Dodatkowo zastanawiałam się jak on wytrzymuje z Bellą, kiedy ta ma miesiączkę. Z założenia powinien dostawać kociokwiku czy coś w ten deseń.

Remmy napisał:

Dodatkowo zastanawiałam się jak on wytrzymuje z Bellą, kiedy ta ma miesiączkę. Z założenia powinien dostawać kociokwiku czy coś w ten deseń.

Meyer wytłumaczyła w którymś wywiadzie, że krew miesiączkowa jest dla wampira tym, czym dla człowieka popsute żarcie - kompletnie go nie kręci. Jakkolwiek by to nie brzmiało...

To akurat brzmi sensownie... Nie czytałam za wiele wywiadów z Meyer, ale za każdym razem ktoś w końcu zadaje pytanie tego rodzaju. Jak dla mnie ona większość odpowiedzi wymyśla wtedy na poczekaniu, bo czasem brzmią strasznie głupio.

Nie wiem czy mogę narzekać akurat na to, ale... powtórzenia to błąd autorki czy tłumaczki? Takie powtórzenia jak "sarkazm", znienawidzony przeze mnie "element układanki" itp.?

Te powtórzenia to nie jest błąd pisarki. te całe "perskie oko", "zbić z pantałyku".. To po prostu źle przetłumaczone wyrażenia. Nikt we współczesnym świecie nie wypowiada się w taki sposób. A znowuż te "elementy układanki" to już (moim zdaniem) wina Steph, która za wszelką cenę chciała podkreślić, że Bells jest nadwymiar spostrzegawczą i bystrą dziewczyną.

A jeżeli chodzi o krew miesiączkową, ostatnio też się nad tym zastanawiałam. Nie czytałam wywiadów z Mayer i nie słyszałam teorii, że krew ta dla wampirów pachnie jak zepsute jedzenie ;/. Wytłumaczyłam sobie to w ten sposób: Bella nosi tampony przez co krew nie miesza się z powietrzem i Edward jej nie czuje. Coś w tym rodzaju. Ale jeżeli powód jest inny, to czy Edward mógłby wtedy wytrzymać przy Belli choćby chwilę? Wampiry maja bardziej wyczulony węch, a nawet dla człowieka nadpuste jedzenie pachnie OHYDNIE.

praktycznie w każdej z powyższych wypowiedzi zgadzam się z BellaMarie13, poza tym widać, że dziewczyna ma też background (wywiady z Meyerową) do komentowania w takim temacie. mnie niestety było ciężko przejść przez ekstatyczne opowieści S zamieszczone w dodatkach do DVD, zainteresowała mnie głównie historia, wątki poboczne i niektóre postaci, motywy pisarki już nie bardzo.

tylko zastanawia mnie, że się Stephenie z mężem nie pokłócili o Twilight, bo jak na dłoni widać, że Bella to ona, a Edward to jej wyśniony. no chyba, że jest podobny do jej męża choćby z charakteru Kwadratowy

Mnie czasem drażniła ta przesadna(wręcz niemożliwa)niezdarność Belli.W kolejnych częściach ;mówię konkretnie o Zaćmieniu drażnił mnie Jacob z tekstami"byłbym dla cb lepszy".To było...trudne dla Belli i tyle.No i trochę chamskie.Poza tym jakoś nic nie zwróciło mojej uwagi

Mi nie podoba się to jak Edward i Bella traktuje Jaspera. Np. w KwN kiedy Jasper zaatakował Bellę a potem miał wyrzuty sumienia to kiedy Carlisle prosł Edwarda by zobaczył co z Jasperem to on się tak strasznie ociągał. Fajnie że chciał być blisko Belli no ale wiedział że Carlisle się nią zajmie a Jasper był jego bratem i to on potrzebował raczej wsparcia. Z resztą Bella nawet go zachęcała by zobaczył co z nim. Albo jak Bella już została wampirem to traktowała Jaspera trochę tak jak powietrze. A kiedy on i Alice odeszli to ogólnie Cullenowie tęsknili raczej tylko za Alice. No pewnie za Jasperem też ale jednak dużo mniej. Trochę to nie sprawiedliwe.

Mnie wkurzali Edward i Bella. Wiem, wiem, główni bohaterowie. Ale tak miałam ich dość! Najbardziej denerwowało mnie to, że Edward jest taki idealny.
A Bella? Tak, rozumiem, kochała Edwarda, ale te jej teksty: "och, jesteś taki idealny, nie pasuje do ciebie" ( wiem, że nie dokładnie tak było w książce, ale nie chce mi się szukać dokładnego cytatu. Wy i tak wiecie o co mi chodzi Wink

)

hmmm.. piszecie o tym, że bohaterowie (szczególnie Edward, Bella i Jacob) posiadają ''przesadzone'' cechy - a właśnie tak zostali wykreowani i gdyby byli inni, to już nie byłaby ta sama historia, więc myślę, nie ma na co narzekać;p ale to tylko moje zdanie :)
mi bynajmniej wszystko się podobało, tylko przykro mi było i okropnie się rozryczałam jak Bree zabili Volturi, a już myślałam, że dołączy do rodziny Cullenów :( ale nie wszystko musi się kończyć idealnie..

momentami wkurzało mnie to że Bella jest aż taką sierotą xD no ile razy można sie przewracać ?
Alice była b. miła i ogólnie chciała sie zaprzyjaźnić z Bellą ale czasami przesadzała z tym skakaniem wokół Belli