Jak dowiedzieliście się o sadze Twilight?

Ja się dowiedziałam już daaawno.. jeszcze przed filmem, ponieważ moja starsza koleżanka, która uwielbia czytać książki czytała to gdy jechałyśmy pociągiem ze świetlicą. Przeczytałam od niej kilka strony bo mnie namawiał i mówiła, że nawet mi (nie lubiłam kiedyś czytać) się to spodoba.. ale nie mogłam się skupić przez kolegów i przestałam. Później po jakimś czasie polubiłam czytanie od czasu gdy przeczytałam "Miasteczko Salem". No i idę sobię cerfourem (nie pamiętam jak się pisze) , patrzę, a tam ta książka co mi kumpela ze świetlicy opowiadała no i ją kupiłam. Very Happy

Moja historia ze zmierzchem wyglądała w taki sposób że najpierw zaczęły zachwycać się tym moje koleżanki . Jedna po drugiej . Stwierdziłam że są jakieś szurnięte . Jak można czytać coś o wampirach i to jeszcze mieć na tym punkcie takiego fioła . Któregoś dnia poprosiłam moją koleżankę aby przesłała mi z telefonu <ma> właśnie zmierzch . Stwierdziłam że a może kiedyś , z nudów po to sięgnę . No ale czas mijał a dziewczyny dalej jakie to jest cudowne . Zaczęło mnie to powoli denerwować . W końcu zaczęłam czytać i już wiedziałam co w tym takiego fascynującego . Nie mogłam się oderwać . Zaczynało się to jakieś 1,5 miesiąca temu . W ciągu dwóch tygodni przeczytałam "zmierzch" i "Księżyc w Nowiu" . Wiem że dwa tygodnie to dość sporo no ale jeszcze do tego dochodziła nauka . Tak się w to wciągnęłam że o tym cały czas myślę . Czasem nawet zdarza mi się śnić xd . Teraz świata po za tym nie widzę . Teraz zaczynam czytać Zaćmienie . Podobno najlepsza książka z tej sagi ! Wink

Pozdrawiam Wink

hmm ja poznałam przez koleżanki które jarały się . xD dla mnie wtedy było to chorę jak można mieć taką obsesje na punkcie książek ! ale teraz sama po sobie wiem ,że może być nawet gorzej . może to zabrzmi śmiesznie ale Saga jest dla mnie . jaaak . hmmm. część życia bez której ciężko by mi było . Codziennie sprawdzam nowe nowinki , nawet bardzo mnie interesuje życie prywatne gwiazd. Ale oni i tak mają to gdzieś ale mnie i tak interesuje to. Embarassed

Macie też tak nieraz ?

No to było to tak.
Poszłam raz z byłym chłopakiem do kina. Ale nie poszliśmy na nic konkretnego i kazał mi wybrać jakiś film. Stoję, stoję i patrzę ZMIERZCH. No dobra, nawet fajny plakat, pomyślałam i wybraliśmy się na ten Zmierzch. Ale jakoś nie byłam zainteresowana filmem, przegadałam z nim cały film xD No i przez dłuższy czas cisza na ten temat. Minęło parę mieszków a ja się dowiaduje z sieci, że ten cały Zmierzch na którym byłam w kinie jest taaaaki sławny. Bawiło mnie to, że ludzie się tak tym jarają. Powiem, że nawet bardzo nie lubiłam sagi, przez tą całą FAZĘ. W wyniku nieprzyjemnych rodzinnych sytuacji, moja kuzynka przeprowadziła się do mnie i przywiozła ze sobą 4 tomy sagi. Położyłam je u mnie na półce i tak jakoś z ciekawości sięgnęłam po pierwszy tom i zonk. Spodobało mi się ;d Przeczytałam drugą część, filmy obejrzałam, potem trzecią i czwartą no i w sumie zajarałam się. A że w filmie gra ładny aktor <3 to dodatkowy plus, bo do kina jeszcze bardziej mnie ciągnie :P
Ale ogólnie nie jestem jakąś mega fanką, przeżyłam już bycie mega fanem, chodzenie w koszulkach, wywieszanie plakatów itp. Wyrosłam z takich rzeczy, ale troszkę tam się jaram i bardzo nie mogę się doczekać na trzecią część ekranizacji :D

Po raz pierwszy zapoznałam się ze Zmierzchem, kiedy poszłam do Cinema City w Toronto (dla niewtajemniczonych - to taka swojska nazwa Torunia). Nastawiłam się na horror i podjarana usiadłam sobie grzecznie w fotelu i zaczęłam szamać popcorn. Czekałam na krew, flaki, ucinane głowy, albo chociaż duchy ... a tu nic! Co więc pomyślałam o filmie? Ale gó***, co za kicz.
Pół roku później ściągałam masowo e-booki na komputer. W tym była też saga Zmierzch. Długo nosiłam się, zanim tam zajrzałam. W końcu jednak postanowiłam zacząć czytać. Na początku myślałam, że to jest źle przetłumaczone, albo coś, bo przyzwyczajona do literatury pięknej nie sądziłam, że można tak beznadziejnym, podwórkowym językiem napisać książkę. Jednak po jakimś czasie stwierdziłam, że saga jest genialna Wink

Nie jadłam, nie spałam, wciąż czytałam.
Potem zaczęłam zachwycać się soundtrackiem Wink

I pewnego pięknego dnia wpisałam w google, jako że jestem pianistką, FLIGHTLESS BIRD, AMERICAN MOUTH - NUTY. I wyskoczyło mi to właśnie forum. Tak się zaczęło.
A potem już tylko pogłębiałam swoją pasję, aż wreszcie narodziło się we mnie uwielbienie do Rosalie Hale, które trwa do dziś Wink

O istnieniu całej tej sagi wiedziałem wcześniej, dużo wcześniej, ale dopiero trzy miesiące temu miałem okazje trzymać w ręce jej pierwszy tom. No, ale wszystko po kolei... ;]
No więc w moim przypadku to było tak... ;D
Jakoś tak w kwietniu odwiedziłem koleżankę, która - jak sie okazało - jest wielką fanką "Zmierzchu". Na początku nie widziałem w tej całej sadze nic ciekawego, jednak ta koleżanka przez całą moją wizytę nalegała, żebym pożyczył od niej chociaż pierwszą część i przeczytał. Tak bardzo nalegała, że w końcu się zgodziłem. Tego samego dnia przeczytałem ze dwa rozdziały, zapowiadało się nawet ciekawie, ale przerwałem czytać, bo w szkole mieliśmy omawiać jakaś inna ksiażkę i trzeba było czytać. ;/ Potem jakoś tak się złożyło, że w ogóle nie chciało mi się czytać. W końcu sięgnąłem po tą ksiażkę po zakończeniu roku szkolnego i ... wtedy wszystko się zaczęło. ;] Ksiażka wciągnęła mnie do tego stopnia, że wolałem czytać niż siedzieć przy kompie (Księżyc w nowiu przeczytałem w 3 dni ;D). xD Teraz ... saga to moje ulubione książki i nie wiem dlaczego wszyscy, którzy nie mieli okazji zetknać się z tymi ksiażkami uważają, że cała saga, jej fabuła itd. jest głupia (a przynajmniej jest tak w moim środowisku szkolnym ;]). Nie wiedzą co tracą. ;D

Również o istnieniu tego dzieła wiedziałem wczesniej, ale dopiero bliski znajomy pewnego dnia przyszedł do mnie i zostawił przez pomyłke u mnie książkę. Wtedy nie miałem internetu bo akurat była burza i piorun uderzył w mój blok. Z nudów stwierdziłem, że przyczytam. I tak się wszystko zaczęło... Wink

Ja przygodę z Twilight zaczęłam można powiedzieć "pod przymusem" Very Happy

To było tuż przed wielkim "BUM" na tą sagę.
Moja koleżanka z koloni (również uzależniona od książek), z którą utrzymywałam kontakt poleciła mi tą książkę. Powiedziałam jej, że jak znajdę to kupię i ją przeczytam. Nie miałam większej nadziei, że tak będzie. Wcale mi nie było tak spieszno. Jednak jak tylko kontaktowałam się z koleżanką, tym bardziej naciskała. Mówiła, że muszę ją znaleźć i cały czas pytała, o moje postępy w szukaniu. Zirytowana ty uporem poszłam to księgarni i o dziwo była. Tylko dla kogoś innego (specjalnie zamówiona). Zamówiłam ją sobie również i już następnego dnia miałam ją w rękach. Jak tylko zobaczyłam podpis "ROMANS Z WAMPIREM" strasznie mi się zachciało śmiać. W ogóle całą historię (którą przeczytałam w szaleńczym tempie) traktowałam, można powiedzieć, pobłażliwie i trochę prześmiewczo. Mimo to bardzo mi się spodobała i spokojnie czekałam na kolejne tomy. Cieszę się, że mnie koleżanka "nawróciła" Very Happy

Pierwszy raz tytuł "Zmierzch" poznałam... na jakimś blogu, nie pamiętem - to chyba było jakieś fanfiction.
Później zobaczyłam w TV zwiastun filmu. Jakoś mnie to nie ciekawiło.
Szczerze, to ta cała "wampirza moda" mnie nie ruszała.

Później zachciało mi się obejrzeć film - ot tak, z ciekawości. Pattinson jakoś mnie nie urzekł, a Lautner w peruce... to o wiele mniejsze ciacho, niż bez niej :P
Potem poszłam do gimnazjum - koleżanka z klasy gorąco mnie namówiła. Zgodziłam się. I nie żałuję przeczytania ^.^

A u mnie to było jakoś tak: na którymś tam programie zobaczyłam piosenkę, a mianowicie Paramore: Decode. Zaciekawiła mnie, ale głupia nie skojarzyłam jej z czymś więcej. Po nawet długim czasie, zobaczyłam trailer "Twilight". Z czymś mi się kojarzył, skądś znałam motyw, jednym słowem zaintrygował mnie bo skądś go znałam. Ale po film nie sięgnęłam. Dopiero mój chłopak zgrywając filmy od kolegi, zgrał też "Zmierzch" i po prostu włączył go i zaczęliśmy oglądać. Spodobał mi się, może nie film ale koncepcja, to jak zostały przedstawione wampiry, to że na świecie są rzeczy, o których nie mamy pojęcia, a one żyją obok nas. Uwielbiam takie właśnie książki. Myślałam, że Zmierzch to po prostu film, nie spodziewałam się dalszych części. To koleżanka, której poleciłam obejrzenie go, powiedziała, że będzie druga część (filmu). A później jak się zrobił ten a'la szał usłyszałam rozmowę o książkach, a że mieszkam w małej miejscowości polowałam na nie 3 miesiące!! Ale w końcu. Chciałam je przeczytać bo wiedziałam, że film to nic w porównaniu z książką, tak jak było z HP. I nie mogłam się oderwać.. Wszystko robiłam z tymi książkami ;]

O Zmierzchu dowiedziałem się od znajomej, czytała ebooka i przez gg przekazywała w miarę na bieżąco, co czyta (głównie, że jest dziewczyna, jej sąsiad to wampir, a jest jeszcze wilkołak i ona biedna nie wie kogo wybrać). Dopiero później zrobiło się o tym głośno.

Z internetu...

Nie uwierzycie. Chyba z gazety, usłyszałam o jakiejś niezwykłej ekranizacji książki i postanowiłam(z przyzwyczajenia, że książki są ogółem lepsze od filmu)przeczytać książkę.Potem film no i następny i następny.Stwierdziłam, że saga jest świetna i tak się rozeszło po ludziach.Chociaż teraz to okazuję się, że mało kto tego nie oglądał lub nie czytał;bo słyszał z pewnością każdy.

Słyszałam od niejednej osoby, że jest 'Zmierzch' i, że to fantastyczne, fenomenalne i inne ochy, i achy. Mnie jednak przed rok czasu paplaniny nad uchem to nie przekonało. Sięgnęłam po ebooka dopiero jak miałam zapalenie oskrzeli i leżałam w łóżku. Ale, zakochałam się... w atmosferze, w postaciach (ale Jacob jest okropny!, tak drogie Panie rzućcie się na mnie za to Wink

), w magicznych opisach, we wszystkim!

Internet....., zaciekawienie ,,fenomenem,, no i ...... trzepnęło i mnięęęęę:DDD

Wszyscy w mojej klasie zaczęli czytać zmierzch i o nim gadać. Tyle co słyszałam z różnych rozmów to saga zmierzch wydawała mi się naprawdę ciekawa. Skoczyłam do księgarni, kupiłam i się w tym zakochałam.

ja poszłam do kina jakoś 2 dni po premierze zmierzchu i bardzo mi się spodobał.później przeczytałam książkę i była o wiele lepsza od filmu :D

Ja pierwszy raz słyszałam o książce Zmierzch w gazecie ale pomyślałam, że to jakiś tandetny romans którym wszyscy się zachwycają. Postanowiłam jednak go przeczytać i zobaczyć o co ta cała afera. Spodobało mi się. Zaczełam czytać kolejne części, a potem obejrzałam film. I tak zostałam wielką fanką sagi.

O sadze pani Meyer dowiedziałam się jakoś ze dwa lata temu, parę dni przed świętami. Zadzwonił do mnie wujek z Warszawy i kazał zastanowić się, co chcę od niego; zaraz więc zamieściłam temat na pewnym forum, z prośbą o polecenie mi jakiejś fajnej książki. Ktoś podał właśnie Zmierzch - zainteresował mnie opis na wikipedii, i już w Wigilię zaczęłam czytać pierwszy tom. Potem dostałam kolejne, no i tak to się zaczęło ;)

Już gdzieś o tym pisałam, kuzynka chciała mnie wyciągnąć do kina, ale okazało się, że przez kolejnych kilka dni puszczają tylko zmierzch. Po obejrzeniu pierwszej części poszłam do centrum handlowego i nabyłam pierwszą część sagi, po jej przeczytaniu, czyli po około dwóch dniach kupiłam drugą i tak w ciągu tygodnia miałam już wszystkie.