Jak sobie radzicie z tym, że wszystko przeczytaliście?

Przebywam na forum/czytam po angielsku/ wracam do czytania po polsku/czekam na film Wink

A ja właśnie poczułam tęsknotę za Twilight.
To dziwne do opisania uczucie; trochę jakby smutek, niedosyt, szukanie na siłę pocieszenia...
Więc zabieram się ponownie za Breaking Dawn.
W taką obsesję chyba jeszcze nigdy nie popadłam, a warto wspomnieć, że szalałam na punkcie HP. ;]

Ja nie mam z tym problemów - szkoła (niestety), przyjaciela, inne pasje ... Nie mam czasu martwić się takimi głupotami jak to, że to już koniec serii Zmierzchu. SM na pewno napisze jeszcze wiele książek i na pewno nie jedna mi się jeszcze spodoba. Nie przeżywam tego jakoś specjalnie, szczególnie, że czeka mnie jeszcze lektura MS - cierpliwie czekam na dzień kiedy SM skończy, nie chcę czytać pół książki.
Rada dla tych co już nie mogą wytrzymać - wymyślajcie własne historie z bohaterami Twilight - nie będziecie tak tęsknić i zawsze wszystko kończyć się będzie po waszej myśli Twisted Evil

vampire_lover napisał:

Rada dla tych co już nie mogą wytrzymać - wymyślajcie własne historie z bohaterami Twilight - nie będziecie tak tęsknić i zawsze wszystko kończyć się będzie po waszej myśli Twisted Evil

Całkowicie się zgadzam. Taka zabawa to coś co nie tylko ruszy nasza wyobraźnię, ale i pozwoli nam pokierowac bohaterami których kochamy i za którymi tęsknimy. Ja po prostu uwielbiam fanfictionsy, pod warunkiem, ze ktoś umie je pisać i ma odpowiedni styl w stosunku do powieści.
Dlatego zgadzam się w 100%
Kto sobie nie radzi, niech pisze, tworzy, wymyśla. Ja to kocham, bo dzięki temu zawsze mozemy stworzyc taką nasza niekończącą się historię ^^

a ja cały czas sobie mysle, ze wszystkiego jeszcze nie rpzeczytłam..czekam na dalsze MS i inne wersje Edwarda (marzenie ahh...) no i cały czas oglądam trailery do filmu :)

Taa.. To jest bardzo fajny pomysł!
Ale nie jestem jakoś specjalnie dobra w pisaniu takich opowiadań.. I jeszcze jest szkoła.. UH!

Ja gadam, gadam i jeszcze raz gadam o całej serii z moją przyjaciółką :D
Po za tym czytam od nowa i zarażam sagą (udało mi się zarazić 2 osoby xp).
Oczywiście też oglądam wszelkiego rodzaju filmiki, zdjęcia z planu filmu. :P

martini. napisał:

Taa.. To jest bardzo fajny pomysł!
Ale nie jestem jakoś specjalnie dobra w pisaniu takich opowiadań.. I jeszcze jest szkoła.. UH!

Nikt ci nie każe pisać, a jak już to nikt ci nie każe tego nigdzie zamieszczać, pisz dla siebie, do szuflady.

Ja sobie radzę całkiem nieźle. Nadal mam na co czekać: film w grudniu i kiedyś-tam-w-przyszłości Midnight Sun (nie wierzę w to, że SM nie dokończy tej książki). Być może nadal do mnie nie dotarło to, że nie będzie kolejnego tomu serii... W każdym razie na tęsknotę za Twilight pomaga mi słuchanie angielskiego audiobooka, wracanie do ulubionych scen z książek oraz oglądanie fanartów na deviantArtcie.

Z jednej strony się cieszę, że nie jestem sama, że tak, a nie inaczej przeżywam sprawy związane ze Serią, ale z drugiej nie życzę nikomu takiego stanu, w którym się znajduję. Porównanie do narkotyku było strzałem w dziesiątkę! Mi WSZYSTKO kojarzy się z Cullenami, Jacobem, itd! Pomimo szkoły wydaje się, że to jest nieuleczalne...
Ale muszę powiedzieć też, że książka mnie zmieniła również w pozytywnym sensie. Np. zaczęłam się bardziej przykładać do nauki, bo nie mogłam sobie wybaczyć, że Bella zna danego poetę, a ja nie! Nie porównywałam się do niej, nie chciałam być taka jak ona, ale chciałam wiedzieć tyle, co ona. W taki sposób jestem dwie epoki literackie przed moją klasą (do tej pory nienawidziłam polskiego).
Bedzie mi brakować tych emocji związanych z czytaniem lektury po raz pierwszy, kiedy się nie wie, co dalej, jak akcja się skończy... Ale myślę, że karmiona nowinkami z planu, rozmowami z moją przyjaciółką o Zmierzchu i przebywaniem na tym forum - przeżyję Wink

Heh, nijak sobie radzę czytam inne książki, chodzę do szkoły itp. Jednak coś mi mówi, ze już nigdy nie będę taka sama. NO i fajnie;D

Tak, mnie też saga 'Zmierzchu' zmieniła na zawsze.
Teraz mam inny pogląd na świat.
Edwardowy! xD

Cóż, kiedyś musiało nadejść zakończenie sagi, ale ja nie traktuję tego jak 'o, ostatnia część i koniec tego wszystkiego'.
to nie przeminie, jeślitego nie będę chciała.
jesli będę do tego wracać i na nowo przeżywać to wszystko - to nadal zostanie.

ale trochę żalu było, że nie będzie już więcej przygód Belli i Edwarda.
bo ja chciałam, żeby skopali te włoskie tyyyyyłki :D

Jeżeli chodzio Volturi to nawet dobrze że nie było walki z nimi. Bo tak to Cullenowie musieliby się zająć porządkami w świecie wampirów i nie mogliby cieszyć się wiecznością.
A tak przy okazji to te forum jest naprawdę świetnym lekarstwem na to, by sobie poradzić jakoś z końcem serii Wink

Jak sobie radzę?
Czytam po angielsku/po polsku.. rozmyślam...czekam na film...edytuje filmiki...znów czytam... No i mam Wyobraźnie - czyli ciąg dalszy w głowie :)

A teraz doszło forum :)

Ja mam ogromny problem z oderwaniem się od fikcji i powrotem do ponurej rzeczywistości. W myślach potęguje mi się zazdrość, która darzę Bellę i Edwarda, z powodów zbyt dużych nadmiarów szczęścia, jakie posiadają. To może i głupie, ale im zazdroszczę właśnie tego.
Belli że Edward jest przy niej prawie 24 godziny na dobę, łącznie ze snem - Edwardowi że Bella płonie do niego tak gorącym uczuciem, że w scenie końcowej Zmierzchu w szpitalu jej serce pod wpływem nadmiaru miłości zamiera na moment (nawiasem mówiąc to padłam przy tym fragmencie :D). Mi się nigdy coś takiego nie zdarzyło, choć kocham swojego faceta nad życie. Czasem też zastanawiam się, czy jest to możliwe...
A wracając do tematu, to myślę, że fajnie by było, gdyby SM opisała kiedyś życie Renesmee i wpojenie Jacoba. Ciekawie by się to zapowiadało - najwięksi wrogowie pałający do siebie miłością :D

w sumie to forum jest dla mnie naprawdę dobrą grupą wsparcia :)

wiem że długo jeszcze będę tu zaglądać!!

Grupa wsparcia - dobre określenie.
Naprawdę z Wami, fanatyczkami takimi jak ja, jest łatwiej. :)

Ja już dobrze wiem, jak to jest, kiedy coś się kończy, zawsze to przeżywam, czy kończy się serial, czy seria książek, zawsze jest tak samo. Zostaje taka pusta, jakby straciło się coś bliskiego, po przeczytaniu Harrego Poterra do końca, nie mogłam się otrząsnąć, że to już koniec. Dlatego wiedząć jak będzie mając przedz oczami BD, czytałam wolno każde słowo, bez pośpiechu, żeby trwało to jak najdłużej, ale średnio to pomogło i tam była pustka. A na radzenie sobie zalecam czytanie od poczatku i czekanie na film:)

Mnie też najbardziej pomaga to forum. Ciesze się, że nie tylko ja jestem taką fanatyczką.. xD