Chciałbyś być wampirem?

Wampiry mnie fascynują. Nie tylko te ze Zmierzchu. Wszystkie. Uwielbiam te postaci (ah, ta słabość do postaci ponoć negatywnych xD).

Ale czy sama chciałabym być?

Sama nie wiem. Chyba tak. Podoba mi się to zimno, wieczność, zęby. Prędkość i doskonałość. Uwydatnione cechy charakteru. I to, że nie byłoby się już takim bezbronnym. Nie wiem, czy potrafiłabym się wyrzec krwi, tak jak to jest przedstawione w Zmierzchu xD Osz, ironio losu. ^^

Tylko dlatego, że wampiry nie śpią i mają 2x wiecej czasu xD i są szybcy, więc też im to pomaga zwiększyć sprawność :P Yeah!
Aa ja po prostu już nie wyrabiam na zakrętach momentami ;p

Zdecydowanie tak, ze wszystkimi plusami i minusami. A co!
Może nie musiałabym patrzeć, jak najbliżsi umierają, bo wystarczyłoby małe ugryzienie i... Rolling Eyes

Oczywiście, jeśliby chcieli.

Prawdę mówiąc.. Ja nie miałabym żadnych oporów.. Od dawna jednym z moich marzeń jest to, aby stać się wampirem, na dłuuuugo przed serią.. Albo spotkać wampira. Wprawdzie przed serią nie myślałam o tym, jakiego wampira chciałabym spotkać, ani jakie byłyby tego konsekwencje, ale mimo wszystko.... I tak nie zmieniłabym decyzji.

Chcialabym, ale tym na diecie Laughing

Tak tak i jeszcze raz tak. Wieczność może brzmi trochę przerażająco, ale byłabym gotowa się poświęcić. Nawet bym się nie zastanawiała. Może są jakieś wady,ale o wiele więcej zalet. Wszystkie ludzkie problemu kończą się przy jednym ukąszeniu i pozostaje tylko wieczność na co tylko chcesz ...a gdyby mieć przy sobie jeszcze Edwarda to nawet poświęciłabym duszę ( o którą tak Edward się boi ,jeśli chodzi o Bellę) .

za nieśmiertelność, piękno i siłę, wiele bym oddała. Nawet własną duszę.
Ostatnio się nawet zastanawiałam (błagam nie weźcie mnie za chorą psychicznie, względnie psychopatkę) czy dla zostania wampirem byłabym w stanie zabić własną matkę. Doszłam do wniosku, że raczej nie, bo każda metoda wydawała mi się zbyt okrutna. Wiem, jestem chora, ale jak czasem człowiek nie kontroluje własnych myśli, to...

nie martw sie, każdego nachodzą czasem głupie myśli, taka jest ludzka natura a psychika człowieka to największa zagadka :) myśli przychodzą i odchodzą :)

Jeżeli bym miała cel dla którego warto byłoby zyć wiecznie to oczywiscie czemu nie.Ale gdybym miała sobie po prostu życ sama i pałetać sie przez wieczność po ziemskim globie to ja podziękowałabym....

tak ^^
pomarzyc mozna ;]
nawet gdyby te marzenie bylo realne to bym sie zdecydowala ;d
zyc wiecznie z takim swoim Edwardem :P bajer ;d

Nut napisał:

Jeżeli bym miała cel dla którego warto byłoby zyć wiecznie to oczywiscie czemu nie.Ale gdybym miała sobie po prostu życ sama i pałetać sie przez wieczność po ziemskim globie to ja podziękowałabym....

Podzielam w sumie. Chciałabym być wampirem, nawet jeśli nie byłabym nieśmiertelna. Poniekąd.. ileż można żyć samemu..?? O tyle dobrze, że byłaby szansa spotkać innego pobratymcę, który okazał bym się tym "jedynym". Cóż.. Kto z nas nie marzy o WIECZNEJ MIŁOŚCI..??

Z jednej strony to przerazające ... zyc wiecznie i troche monotonnie chyba ...
Ale z drugiej - jest wiele rzeczy ciekawych do oglądniecia, zwiedzenia, zrobienia ...

Jednak moja fascynacja wampirami jest na tyle silna, ze nie zawachalabym się zeby zostac takim storzeniem ...
Mimo wysokiej ceny ...

W byciu wampirem bałabym się tylko jednego.. że będę oglądać jak świat chyli się ku upadkowi.. niestety tak się dzieje od wielu lat i będzie coraz gorzej.. ludzie sami się wykończą.. nie chciałabym tego oglądać..

Jednak nieśmiertelność daje tyle możliwości.. zdążyłabym zrobić wszystkie rzeczy o których marzę.. zobaczyłabym wszystkie miejsca, które chciałabym zobaczyć.. i wiele innych spraw by się poukładało.. :)
Ale tak szczerze mówiąc.. może jestem poryta lub coś, ale przykro by mi było mordować zwierzęta by pić ich krew

chyba wolałabym polować na ludzi albo wykradać krew ze szpitala :D chyba to ostatnie byłoby najlepszym rozwiązaniem :D

Zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości an_mo.........

Susan, powiem szczerze, że krwi w szpitalach i tak jest za mało. Dobrze byłoby mieć taki Edwardowy dar i wybierać zwyrodnialców na ofiary.. Chociaż te czerwone oczy..
A tak swoją drogą to nieśmiertelność w samotności jest nieco przerażająca jak dla mnie. Ale co by było gdyby był człowiekiem? Nie wiem, czy odważyłabym się go przemienić. Ale może wysuńmy hipotezę- im więcej ludzi zabija tym bardziej umiera jego dusza. Bo przecież takie wampiry jak Cullen'owie nie mogą nie mieć duszy, prawda?

Teraz tez jemy zwierzeta ...
Jakos nie przeraza Was to, ze wcinacie kurczaka na obiad w niedziele, albo krowe w McDonaldzie ...

Bycie wampirem wymaga poświęcen ... nikt nie mówi ze to bułka z masłem :)

Mnie osobiście to nie przeszkadza jakoś specjalnie.
Na takie poświęcenia jestem gotowa. Właściwie to na każde. No cóż, z wyjątkiem krzywdzenia kogokolwiek czy przed czy po przemianie. Więc zostają mi zwierzaki :)

Madi zgadzam się jak Cullenowie nie mogliby mieć duszy oczywiście że mają :D chociaż nasz Edward uważa inaczej :D
Ja osobiście chciałabym być wampirem, ojciec się śmieje i udaje, ze próbuje mnie ugryźć w szyję i jakieś głupie teksty gada, ale ja i tak swoje wiem :D dlaczego:
- za te wspaniałe oczy miodowe/złote/bursztynowe (jak kto woli) mogłabym umrzeć
- za ciało i iskrzącą skórę w słońcu
- a wieczność przy boku kogoś takiego jak wampir
- za szybkość, kiedy biegnę czuję wiatr we włosach
- za tą wolność
- za możliwość posiadaniu jakiegoś daru
- za tą zwinność i grację
Jedyne czego bym się obawiała, że nie potrafiłabym zapanować nad pragnieniem i zraniłabym niewinnego człowieka

ale też tej bezsenność, bo ogólnie lubię spać bo lubię śnić, chociaż kto wie czy bym chciała nadal śnić gdybym przy sobie miała swój własny sen w postaci Edwarda :) i troszkę by mnie bolało, że np moi bliscy, którzy nadal są ludźmi odchodzą a ja żyję wiecznie :( co prawda na pocieszenie miałabym swojego wampira przy boku. Czasem też się zastanawiam czy nie znudziłoby mi się w pewnym momencie takie życie, czy nie miałabym dość w pewnej chwili :)
ale pomimo wszystko bardzo chciałabym zostać wampirem, nierealne, ale zawsze zostaje sen i wyobraźnia gdzie wszystko się może zdarzyć :D
-

Hmmm.. Myślę, że sporo z nas będących na tak w kwestii chęci przebrnęło przez te wątpliwości Olcia. I większość z tej większości przeszło zwycięsko. Jedyny problem to pragnienie, faktycznie. Resztę mogłabym przebrnąć.

Swoją drogą, błagam nie ściągajcie mnie na ziemię, że moje marzenia są nierealne....

Marzenia są po to, zeby je realizowac :D
Ja tam mam swoje marzenie, ktore doczyty bycia wampirem i nikt mi go nie zabierze :)
Jestem swiadoma, ze bylby mi ciezko, ale czego sie nie robi dla marzen :)

PS.Ale bym dostala zjebke od Edzia za takie gadanie xD

Jestem świadoma wyrzeczeń wampirzych. Mogłabym być wampirem, ale tylko wtedy, kiedy mój ukochany również by nim był. Bo co to za wieczność bez osoby, którą się kocha ? Wiem, egoistyczne podejście.