Chciałbyś być wampirem?

Edward's girlfriend przy takim osobniku może boleć cię głowa - szczególnie na środku. Lub jedna dłoń, szczególnie wnętrze.

Ja miałam stały link energetyczny z moim znajomym i któregoś dnia przeżył dzięki mnie pobudkę życia. O 7:30 miałam drobny zabieg u ginekologa, a chłop obudził się roztrzesiony ze łzami w oczach... O 8 już do mnie dzwonił i pytał, co się działo i czy wszystko ze mną w porządku, bo jeszcze nigdy nie czuł takiej rozpaczy, jak wtedy...

Mozna w to oczywiście nie wierzyć, ale skądś wiedział, prawda? A transparentu nie nosiłam nad głową.

WOW- to nieżle. Ciekawe, czy wtedy żałował, że jest tym kim jest.
Czy wampirem energetycznym zostaje się z wyboru czy decyduje o tym "siła wyższa". Słyszałam również, że wampiry E, są wielce tempione przez satanistów. Dlaczego??
Interesuje się tylko WAMPIRAMI jako wampirami a nie jakimiś wampirami-dziwolągami. Wybaczcie, ale tak to postrzegam. |:

Szczerze mówiąc nie zgłebiałam nigdy tego tematu, jakoś bardzo. Po prostu dawałam mu to, czego potrzebował - świadomie, z niewielkimi uszczerbkami dla siebie. Nas to bawiło. Z punktu widzenia karmy powinniśmy się nienawidzieć, bo tak jak on był i pewnie zawsze będzie wampirem energetycznym, tak jak mam tendencję do bycia osobnikiem z drugiej strony muru Wink

Długa historia, dośc ciekawa. Zresztą ja przyciągam takich ludzi. Mój M. np. ma inicjację reiki pierwszego poziomu. Generalnie, jakbym kiedyś komuś opowiedziała całość, to pewnie wylądowałabym w psychiatryku. :P

Cytat:

Tak, możesz robić wszystko co daje Ci przyjemność, ale nigdy nie krzywdź nikogo ani niczego gdy to robisz (przeczytaj jeszcze raz przykazania). Masz prawo zrobić ze sobą co chcesz, ale nie masz prawa ingerować w życie innej osoby pod jakimkolwiek względem.

Jedna z zasad satanizmu racjonalnego, czyli filozofii, a nie tego tam pędu do mordowania kotów, etc. To wyjaśnia, czemu wampiry energetyczne raczej nie są lubiane.

Cóż.. takie rzeczy się zdarzając, prawda?? Wink

osobiście chyba nie miałam kontaku z kimś takim, jak wampir energetyczny, albo jestem na niego odporna Wink

c
Co chodzi o wampiry i ich istnienie.. Chciałabym wierzyć, że istnieją, ale nie jest to takie proste, prawda??

Pytanie, czy rozmawiamy tu o wampirach czy o wampirach :o
Słyszy się o różnych ich rodzajach. Każda kolejna legenda, książka, albo film przedstawia inny wizerunek istoty, które ogólnie określamy mianem wampira Shocked

Zasadnicze pytanie powinno brzmieć, gdzie tkwi prawda

Jeśli jednak miałabym wybierać między zamianą w wampira z powieści Stephanie Meyer a inną alternatywą, to zdecydowanie wolę być podobna do Alice niż np. do Darli :D

[quote=" Mój M. np. ma inicjację reiki pierwszego poziomu. Generalnie, jakbym kiedyś komuś opowiedziała całość, to pewnie wylądowałabym w psychiatryku. :P

TZN?? (chodzi o inicjacje reiki) :( <wstydzi się>

A ja zadaje ponownie pytanie czy Wampirem E zostaje sie z wyboru czy jest sie nim od urodzenia. A i czy wampiry energertczne zywią sie normalnie (czyt. jak ludzie) i czy mają kły??
Wieeeem wieeem, głupie pytanie zadaje, ale nic nie wiem o wampirach energ.

Reiki, to w skrócie - leczenie i poprawianie samopoczucia przez regulowanie przepływu energii w ciele człowieka/zwierzęcia. Im wyższy poziom inicjacji, tym większe zdolności i kontrola.

Wampiry energetyczne jedzą normalnie, nie mają kłów, ale potrzebują cudzej energii, bo mają jej za mało lub w skrajnych przypadkach sprawia im przyjemność to, że ktoś słabnie, męczy się, jest smutny.

Ciekawostka - mój znajomy nie tolerował w ogóle mięsa, szkodziło mu i ostatni kawałek zjadł mając 7 lat. Ja poznałam go, gdy miał 22 lata i byliśmy blisko przez ponad rok, potem trochę się rozluźniło. Teraz znów mamy kontakt, tyle, że sporadzyczny i nadal mięsa nie je. Dodatkowo często karmił się... piorunami. To niebezpieczne, ale on miał wprawę. W sumie nikomu o tym nigdy tak dużo nie mówiłam, bo wiem, że przeciętny człowiek puka się w czoło jak słyszy takie rewelacje.

piorunami....no, to dobrze, że nic mu się nie stało. Musiało to dziwnie wyglądać.

Widziałam, jak to wyglądało. Stał w deszczu z głową uniesiona do góry, miał dreszcze i rozpostarte dłonie. Nie świecił, nie mamrotał zaklęć, marudził tylko na to, że nie zdjął butów. Wink

No i trochę się śmiał, że skrzydełka mi zmokły i żebym sobie piórka wysuszyła, bo wyglądam, jakby we mnie piorun walnął, ale to był zwyczajowy żarcik między nami. :D Ot i tyle. Bardzo rozwijająca znajomść i dość nietuzinkowa.

Hm...Wampiry energetyczne raczej w większości przypadków nie różnią się niczym od normalnego człowieka. Mam pytanie, czy też jestem wampirem energetycznym, czy te sytuacje są w jakimś stopniu jasnowidzeniem. A mianowicie chodzi o coś takiego. Na ogól jestem wesołą, dość żywą osobą i choruję naprawdę rzadko, ale gdy przez kilka dni czuję się koszmarnie, chodzę jak na głodzie narkotykowym, cała się trzęsę, bolą mnie mięśnie i głowa dzieje się coś złego najbliższej osobie, rodzinie, albo komuś z rodziny znajomych. Nie sądzę żeby były to przypadki ponieważ... kilkanaście przypadków, które się objawiają tak samo? wątpię. Konkretne przykłady: za pierwszym razem: śmierć cioci mojej najbliższej przyjaciółki. potem: śmierć wujka mojej koleżanki. (ogólnie najczęściej ktoś umiera) potem: brat cioteczny mojej przyjaciółki miał poważny wypadek, ktoś z mojej rodziny poszedł do więzienia, kilka wypadków... choroby... w jednym przypadku: poronienie.
To smutne, ale przynajmniej mogę się na coś przygotować psychicznie.
Kilka razy jak tak miałam i powiedziałam o tym koleżankom, one też były przygotowane, potem umarł ktoś z rodziny jednej z nich.
Najgorsze jest to, że nie wiem nigdy co to będzie, wiem tylko, że COŚ. to dziwne.
Nie wiem czemu tak mam. Może ktoś z was mi powie?

Hm, szczerze sama nie wiem. Przed przeczytaniem Waszych postów nie wierzyłam w wampiry i nie wierze a przynajmniej nie w te ktore pija krew i krażą wokól ludzi tak jak Cullenowie, to był tylko wymysł Meyer i kilku innych pisarzy.
To co Ty masz kompletnie mnie skołowała, wogole nie mam pojęcia co o tym myśleć. Może to być niewyjaśnione, dziwne, tajemnicze albo też zwykł zbieg okoliczności, przypadek. Jeśli wmawiasz sobie ze to przez Ciebie, to tak sie dzieje, ale jeszcze raz mowie..ze to nietypowa sytuacja ktorą ciezko wytlumaczyc.

O wampirach energetycznych, słyszalam ale nie wiedzialam ze tak sie nazywają. Wiem tyle że kiedy pojawiają sie w otoczeniu mozna poczuc przygnębienie, bol i niechęć. Jednak do takich wampirów jak Dracula, albo Edward ..cóż, nie ma podstaw zeby sądzic ze ich istnienei jest prawdziwe.

Jeśli mialabym jednak wybór, co do głownego pytania w temacie. Może zdecydowalabym sie byc wampirem (takim jak Cullenowie) tylko dlatego ze zycie jest wieczne, ale musialabym miec silną samokontrole i wtedy swoje umiejętnosci wykorzystywalabym pomagając innym. Chociaz zycia czlowieka nie mozna porównać z wampirzym.
I tak sie zawsze czuje jak wampir, wystarczy spojrzeć w lustro, bladosc, cienie pod oczami i zawsze zimne ręce..ale to akurat na szczescie sa tez cechy człowiieka :D Rolling Eyes

jeżeli idzie o wampiry energetyczne to bardzo dużo ciekawych informacji jest w necie :) mnie ten temat zaintrygował i wpisałam w google wampiry energetyczne i jest co poczytać, są nawet "wyznania" osób które uważają sie za tego typu wampiry :)

no, dobra, a może ktoś mi odpowiedzieć na moje pytanie.? Proszę. :)

Werukaa na twoje pytanie trudno odpowiedzieć. Podam przykład - złożyło się tak, że siostra miotowa mojego psa i jego mama nie żyją. Niby nic, a on wiedział. Znaczy z początku myśleliśmy, że coś mu odwaliło, dopóki nie dotarły do ns informacje. Bo czy jest normalne, że pies, który śpi spokojnie nagle zrywa się w srodku dnia z atakiem paniki, zaczyna wyć i piszczeć, a potem tuli się do nas cały roztrzęsiony?

A bliżej tematu - w byciu wampirem przeraża mnie wieczność, świadomość, że ludzie odejdą, a ja zostanę. Nie wiem czy bym to zniosła.

Niektórych w wampirach może przerażać też samotność. W książce jest opisane przecież że większość żyje w pojedynkę , albo w parach. Cullenowie to wyjątek , no i Vulturi. Ale ja sądzie że bym sobie z tym poradziła. Co prawda wieczność brzmi trochę "długo" , ale dla wampirów czas mija zupełnie w innym tempie.

w sumie, wszystko zależy od tego w jakie towarzystwo sie wpadnie lub co gorsza jak w ogóle sie w nie nie wpadnie, tak samotność to najgorsze co może "żywą" istote spotkać

Ja samotności się nie obawiam, a tego, że przeżyłabym wszystkich, których kocham...

tak, to też jest jeden z tych aspektów bycia nieśmiertelnym wampirem który wpływa negatywnie na całą ocenę tego sposobu "życia"...

ja mimo wszystko chciałabym być wampirem. wzięłam pod uwagę też to, że przeżyłabym wszystkich, po prostu... tak mnie to fascynuje tyle czasu, że gdybym miała wybór bym się nawet nie zastanawiała.

Samo pojęcie wieczność już mnie przytłacza. Zdecydowanie wolę zwykłe życie, smaki zapachy, odczucia i nigdy nie chciałabym tego stracić.